Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Gdy mrok już otuli wąskie ulice,

płaszczem przykryje, co przykryć musi

Bezszelestnie lecz z gracją w te okolice,

zapuści się Ona, co dręczy i kusi.

 

Przez wąziuteńką w oknie szczelinę,

przemknie do domu potwornie cichego.

Zastanie w środku drzemiącą rodzinę

spojrzy spod oka nieprzychylnego.

 

Do sypialni wpełznie, nie budząc nikogo

włosy odgarnie, nad uchem nachyli

i będzie czas długi szeptać złowrogo,

aż się słoneczko zza rogu wychyli.

 

Każdemu co innego bezwstydnie wychrypi,

snuć będzie opowieści o ponurym losie.

Niesprawiedliwości świata się uczepi,

by w końcu porażek wspomnieć pokłosie.

 

Przebiegła zjawa, krew w żyłach rozgrzeje,

w omamionym sercu gniew ogromny zrodzi.

Niepokoju czerstwe ziarenko zasieje,

i nikt spod jej jarzma się nie wyswobodzi.

Opublikowano

Czemu ona z dużej litetry . Rytm może czasami się rwie ale po ponownym przeczytaniu bardziej uważnym juz mniej .może to kwestia ułożenia wersów. ?  Co do treści to bardzo słuszne i tak jakoś wstrzelilas się w moje nocne i ranne rozmyślania wypisz wymaluj z tego wiersza pewnie odwiedziła mnie ona  pozdrawiam kredens z nadzieją wyzwolenia jednak

Opublikowano (edytowane)

 

Przebiegła zjawa, krew w żyłach rozgrzeje,

w omamionym sercu gniew ogromny zrodzi.

Niepokoju czerstwe ziarenko zasieje,

i nikt spod jej jarzma się nie wyswobodzi.

 

Popatrz, w tym fragmencie wyrównałem rytm.

Wiersz jest jedenastozgłoskowy, średniówka po sylabie piątej.

Ja staram się unikać takich fragmentów:

w omamionym”

„i nikt”

 

To tylko takie moje prywatne uwagi. TY możesz pisać inaczej.

 

A to ten fragment:

 

Przebiegła zjawa, krew w żyłach rozgrzeje,

omami serca, gniew zrodzi  ogromny

niepokój ziarnem podstępnym wysieje -

nikogo kto od jarzma  jej swobodnym

 

Powodzenia i pozdrawiam :-)

Edytowane przez Polman (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Srdecznie dziękuję za wszystkie rady, na pewno pomogą mi w przyszłości. Teraz po ponownym przsczytaniu widzę, że rzeczywiście w niektórych miejscach rytm się rwie, mam nadzieję że w kolejnych wierszach będzie tylko lepiej

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Bereniki. dziękuje najpiękniej :)
    • Wrześniowy dzień, azyl siatką ogrodzony, Światło poranne na liściach się rodzi. Rosa jeszcze płaczliwa do butów przywiera, Działkowiec żwawy w słomianym kapeluszu   Z chwastami namolnymi toczy boje. Przeklina pod nosem, w sidła szkodniki łapie. Szpadlem szaleje, aż ziemia się kurzy, I oddycha głośno, sapie, pot się leje.   Kosi trawę, tnie żywopłotów ogony. Przycina róże, nadaje kształt światu Precyzyjnymi ruchami sekatora, By zimę przetrwały w idealnym stylu.   W tym szaleństwie szuka rytmu i harmonii. Na wadze mierzy pomidorów krocie. To jest miara jego zwycięstwa. Fotografuje swoje plony w skrzynie zebrane.   Chwali się altaną, drewnianym sercem działki, Dokarmia koty, zbiera jabłka, śliwki robaczywki. Pali zielsko, dym wzbija się leniwie Aż pod niebiosa – taki widok zwyczajny.   A radio na full pęka od disco-polo... Do domu iść? ach, niechętnie bardzo. Noga w gumofilcu ociąga się, jak uwięziona, Bo tam żona zrzędzi, jazgocze, marudzi.   Tu ptaszek śpiewa, pszczoła brzęczy w ogrodzie, Osa użądli; z komarem można powalczyć. Wypuszcza z klatki gołębie rasowe, Obserwuje, jak rozcinają szare niebo.   I na moment sam jest tam, z nimi wysoko. Tu jest panem na włościach, tu się czuje silny. I choć zmęczony, z bolącym grzbietem, Stoi i patrzy, jak zapada zmierzch.   Jego królestwo, ciche, już gotowe Na zimowy sen a w sercu czuje dreszcz. Już nasiona i sadzonki w myślach dobiera, Wiosna mu w głowie, choć mróz i śnieg tuż-tuż…    
    • @obywatelnigdy i to jest jedyne miejsce gdzie jestem czynnym uczestnikiem w internecie nie mam czasu na żadne grupy - wokół się tyle dzieje - trzeba tylko słuchać uważnie pracuję zawodowo i to też pochłania czas pozdrawiam   ps zdarzyło mi się parę razy, że spotkałem swoje teksty pod innym nazwiskiem, po interwencji natychmiast znikały 
    • @Alicja_Wysocka Moje pierwsze skojarzenie - sklep z farbami... tam to się dzieje.
    • @Jacek_Suchowicz Zaktualizował się :), jak się chwalimy to, czy bywałeś na grupie dyskusyjnej google? kiedy to było?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...