Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Szklanka

jak się zbije to rozsypie,

na kawałki,

zranisz człowieka to zapłacze cichutko,

lub jak niemowlak głośno i histerycznie .

 

Uważaj jeśli masz zamiar kogoś zranić,

przemyśl to tysiąc razy,

bo karma nie wiem czy wiesz powraca,

z podwójną mocą.

 

Opublikowano

Iwonko, udany wiersz, mądre przemyślenia, pouczjący. 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

 

Ale myślę, ze nie tylko ze względu na to, iż jest tzw. karma - ja w to nie bardzo wierzę, i że ze strachu ktoś nie uczyni drugiemu niczegozłego, ale dlatego, ze ludzie są w zasadzie dobrzy, piszę "w zasadzie". 

 

Twój wiersz trochę nawiązuje do historii złodzieja, który nie żałuje tego, że ukradł, ale żałuje, że go na tym złapano. 

 

Pogodnej niedzieli Justyna. 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Widzisz ja mam takie coś że czasami dziwne słowa i zdania przychodzą mi do głowy i jak posklejam to coś powstaje bałam się wstawić że ludziom się nie spodoba dziękuję Tobie :) pozdrawiam z całego serca!!!!!!!!!!!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Proszę, Iwonko. Tez pozdrawiam serdecznie. i wiesz... nie bój się tak, nie trzeba się bać, choć wiem, ze czasami niezależne id nas, ale Ty jestes dzielna. 

 

Pamiętaj, jest przysłowie:

 

Jeszcze się taki nie urodził, który by wszystkim dogodził 

 

No to składaj dalej swoje myśli w słowa i pisz, to pomaga. Wiem, ze pomaga. 

 

Serdeczności :))) Justyna

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • O, tak; noga na kuli upadku luk da - pu i luka - nagonka to.    
    • @Gosława piękna liryka pejzażowa z nutą straty. Cudownie napisane.
    • nie dziękuj , bo na drugi raz nie dam :))
    • @Alicja_Wysocka to ja dziękuję:)     @Gosława Gosławo. Dziękuję Ci za tak trafny i pełen wyczucia komentarz. Masz rację – mentalnie wciąż jestem gdzieś pomiędzy dadaistyczną rewoltą a beatnikowym szeptem przy ognisku. W czasach nylonowych koszul i Radia Luxemburg, dżinsów noszonych do bólu, aż stawały się drugą skórą. W czasach, gdy słowo potrafiło rozcinać jak brzytwa, a wiersz był manifestem, nie "kontentem". Gdy artyści nie robili zdjęć swojego lunchu, tylko rzucali światu w twarz własne sumienie. To były czasy nonkonformizmu – piękne w swojej nieporadności, niebezpieczne w swojej wolności. Filmy, poezja, literatura – rodziły się z buntu, z głodu sensu, z wściekłości na system i z miłości do człowieka. A dziś? Dziś króluje zimny "piksel niebieskie oczko”. Świat patrzy, ale nie widzi. Ludzie nie czytają – ludzie przesuwają. Wiersz to tylko zakładka w przeglądarce. Następna. Następna. Następna. A przecież mogłoby być inaczej. Wyobrażam sobie mężczyznę pochylonego nad twarzą kobiety. Ich usta spotykają się nie dlatego, że telefon się wygasił, tylko dlatego, że serca zadrżały. Pocałunek z miłości – nie z algorytmu. Chwila, której nie da się przesunąć palcem. Czekam na rewolucję. Intelektualną, cielesną, duchową. Ale coraz częściej czuję, że bunt stał się memem, a wolność – funkcją premium. I może właśnie dlatego poezja musi być dziś jak nóż. Ostry, błyszczący, gotowy przeciąć ciszę. Bo kto milczy – ten umiera w wersji cichej. A ja chcę krzyczeć, dopóki jeszcze ktoś słyszy. Jeżeli tak się nie stanie, zgniecie nas sztuczna inteligencja. Nie będzie naszych wierszy. Będą wiersze z AI. I konkursy -- który generator sprawniejszy, szybszy, genialniejszy.     Chciałbym wrócić do czasów swojej młodości ale.....dzisiaj to już możliwe tylko wierszami.   Bardzo Gosławo dziękuję.       @Leszczym bardzo dziękuję za "podzielam powyższą opinię". To dla mnie ważna sprawa :)       @Berenika97 Bereniko. Jeżeli miałabyś kłopoty z zaśnięciem to ja..... Zrobiłbym sobie wianek z Twoich czerwonych róż, włożyłbym go sobie na głowę i siedząc przy Twoim łóżku nuciłbym Ci kołysanki, przygrywając na niewielkim bębenku który posiadam :)   Bardzo Bereniko dziękuję :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...