Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Indiańskimi snami bądźmy, koczownikami wiecznymi pozostańmy.
Że z kazirodczego związku wody i krwi zrodzeni my pamiętajmy
Ciało demona uważnie swą krwią wylaną z czary nacierajmy
Obcych do zielonego piekła naszych dusz nie wpuszczajmy.

Jeśli inaczej, to gdy znów będziem niebieskiemu drzewu składać dzięki
Po preriach zostaną dwa źdźbła, które przeżuwają w ustach nasze szczęki.
Mustangi do gwiazd popędzą, złotokopytną iskrą rozproszyć lęki.
Kosmos istniejący w nas rozpadnie się pusto na pojedyncze dźwięki.

Nie daj się zniewolić niewolnikom, lecz biegnij przez czasu strony obie
Przyszłość jest za tobą, a przeszłość właśnie jawi się przed oczyma tobie
Obsydianem osądź tych, co chcą odebrać wolność i zgładzić utopię
Leć bracie ptaku, pełznij ty wężu, płyń siostro rybo tych wód potokiem!

Spójrz na boskiego Jaguara, jak w źródle zatapia cętkowany swój włos
Dzikie koty ryczą w nas, usłysz ich wołanie, bo to nasz prawdziwy głos!
Psychotria virdis użyczy ci liści, gdy schylisz ku owocom jej nos
A wtem Pierzasty Smok porozmawia z oddechem twej duszy z miasta niebios.

Białe twarze znów pytają za kogo się mam, kim jestem, by głosić tak
Naiwnym pożeraczem czerwonego mięsa, który wierzy w lepszy świat

Edytowane przez Sekret (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Po co mi zapalniczka? Po co mi zapalniczka z Paphos? Nie palę na co dzień - Słaby podarunek. Lecz płomyk czasmi się przydaje. Postawię ją na półce na widoku. Kiedy akurat potrzebuję iskry, nie mam jej przy sobie. Wtedy sobie o niej przypomniam. Wracam do domu i patrzę na nią. Wiem że gdy znowu będę jej potrzebował, nie będzie jej ze mną. Koło się zatacza. Zapominam o niej, lecz ciągle sobie mam ją w głowie. I osobę od której ją dostałem. Może to nie taki zły podarunek. Chyba o to chodzi w pamiątkach.
    • Czytając wielu z portalowych Poetów/Poetek zauważam, że próbuje się tutaj miłości dopisać właściwości z definicji jej sprzeczne. Przykre to... Miłość to nie poboczne i ciemne strony i aspekty, tudzież perspektywy związku, czy innych relacji międzyludzkich.   nie twierdzę, że ich nie ma, jest ich od cholery, ale...   Miłość to akceptacja, szacunek, troska, zaufanie itd. Piękno w czystej postaci.    Zabawa w tłumaczenie swoich rozczarowań, żądzy, czy egoizmu, chęci bycia ponad, a w jej imię to nic innego jak tworzenie karykatury, obrazy istoty miłości  - gdy się jej nie rozumie.   Wiersz jest fantastyczny, dobrze oddaje istotę Gry w miłość. Ale GRY. W dodatku widzę tu zabawę człowiekiem. Bardzo dobrze napisane.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Cóż, wierzę że każdy ostatecznie przyciąga to, czego pragnie. :)           
    • @Annna2 dla mnie jesien to czas starości, zima - śmierć/obumieranie. Wiosna wiadomo - życie. Widzę wiosnę jako zmartwychwastanie lub tu w doczesności- młodość. Lato to ten stan przed i po...    Uściski,  dziękuję za Twoją obecność pod wierszem

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @lena2_ dziękuję Lenko @Alicja_Wysocka

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Bardzo podoba mi sie to sformułowanie.  Dziękuję, że jesteś tutaj
    • @yfgfd123 Choć rację przyznać trzeba Twojej nucie, Że pustosłowia w sztuce nie brak wcale To rym i rytm jest nieraz jak obuwie, Co zgrabnie kryje stopę lecz w sandale. Bo forma gładka, kunsztownie ubrana Też bywa maską, co zakrywa pustkę. Odwagą - ta myśl niewypowiedziana, Odwagą - prawda, co w serca uderza.
    • @Marek.zak1Dziękuję za opinię! :))) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...