Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Marcinie, starałam się dobić do 7 sylab w wersie, po całości. Z różnym skutkiem. Za płytko poszłam, jakoś mało poetycko a za bardzo rytmicznie. 

 

Janku, 

chciałabym się nauczyć pisać pod muzykę, jak Ty. Wymyślam w prostym schemacie, a to zubaża. Wychodzi rymowanka a nie wiersz. Słucham kolejny raz rekomendowany kawałek i już bym zmieniła a raczej zaczęła od początku. 
 

Ściskam ciepło, bb

Edytowane przez beta_b (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

prawdę mówiąc, nie wiem, czy mnie przypadkiem nie przeceniasz, bo nawet jeśli w tym, do czego podłożyłem muzykę słyszysz podobnie, nic to jeszcze nie znaczy, może po prostu to był ten sam słoń - niezbyt ciężki na szczęście ;))

Nie wiem Beciu, chyba nie umiem tego nauczyć, bo to jakoś przychodzi samo. Wiersz siedmiosylabowy nie jest łatwym zadaniem, ale Tobie się udaje, jak sama widzisz. W drugiej - trzeci wers, poprawiłbym tylko średniówkę na: "na bosaka pobiegłam".

Myślę, że dobrym ćwiczeniem dla słuchu jest ułożenie sobie np. polskiego tekstu do jakiejś piosenki w obcym języku - w miarę starannie, z wszelkimi niuansami, jak w oryginale. Pamiętam, ze bawiłem się w to kiedyś z muzyką Cat Stevensa - spróbuj np. to, albo kawałek, który masz pod wierszem (sylaby 6/5/6/6)(6/5/6/5). Pod spodem moja próbka I-szej zwrotki: 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

nie od dzisiaj patrzę

odkąd błądzisz tak

po łaskawszy dla mnie

sięgam wzrok w twoich snach 

 

własnych spojrzeń pamięć

wciąż wygaszam bo

wprowadzają zamieć

lub polarny krąg

 

Edytowane przez jan_komułzykant (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki, szukałam puenty z sensem na 7 sylab. Jest 6, ale wers na wyciszeniu. 

 

To mi miło, że klepnięte ;)

 

Temat delikatny, zwiewny, stąd trudość. Łatwiej oddać pożądanie.

Wszystkim się kłaniam, bb

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Somalija zazdroszczę ci romansów:)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie, to nie jest prawda...

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      , deszcz ma inną definicję Jesienny ogród czy zimowy, zawsze piękny Cześć Włodek
    • @Annna2 Niestety nie przeczytałaś .   Napisałem, że to przykre i pisałem ogólnie . Przypisałaś to ... Ok niech tak zostanie...  
    • @Annna2 Twój wiersz ma ogromną siłę wyrazu. Czytając go, czuje się paradoks – z jednej strony jest w nim wołanie o unicestwienie, o zatarcie śladów ("Zniszczcie mnie, spalcie"), a z drugiej – potężne, niezłomne przekonanie, że prawdziwa istota i pamięć są niezniszczalne. Najmocniej wybrzmiewają we mnie te słowa: Ich nie ma, ale to nieprawda, są. We mnie, ze mną, bo pamiętam. Żyją w nas. W swoim wierszu pokazujesz, że żadna zewnętrzna siła, żadna próba wymazania z historii nie jest w stanie zniszczyć tego, co nosimy w sobie. Pamięć staje się tutaj formą życia, sposobem na ocalenie tych, którzy fizycznie odeszli. Bardzo wymowne jest Twoje odrzucenie pustych gestów i tradycyjnej żałoby ("Kwiatów nie wolno nosić na grób"). Sugeruje to, że strata, o której piszesz, jest zbyt głęboka i osobista na zewnętrzne rytuały. Pamięć nie potrzebuje kwiatów ani wydeptanych ścieżek, bo jest żywą częścią Ciebie. Pisząc "tu nie 'Campo di Fiori'", podkreślasz wyjątkowość i osobisty wymiar tej tragedii, która nie jest historią dla publiczności, ale wewnętrznym, bolesnym doświadczeniem. Ostatni wers, "Są tylko krajobrazy pomalowane krwią", jest wstrząsający. Strata na zawsze zmieniła sposób, w jaki postrzegasz świat – że tragedia odcisnęła na nim niezatarty. To potężne świadectwo niezłomności pamięci i niezwykle intymny hołd złożony tym, którzy wciąż "żyją w nas". Wiersz zrobił na mnie ogromne wrażenie, jest piękny!
    • @Leszczym Nie Michale, piesek nie kopie, a sweter może? Miękki, ciepły, zwierzątkowy motyw...  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...