Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

(pod)chwytliwy wiersz

iwonaroma

Przez iwonaroma
w Hydepark

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

iwonaroma

iwonaroma

Opublikowano
Opublikowano

 

dobrze, by miał:

1) coś z dziecka
(świeżość, niewinność, autentyczność,
spontaniczność)

2) wartości rodzinne i ojczyźniane
(trwałość, opoka, bezpieczeństwo, zaufanie)

3) szczyptę inteligencji-nigdy nie zawadzi :)
(odniesienia, konotacje,
skojarzenia, wariacje)

4) element seksualny
(to zawsze bierze!)

5) poczucie humoru?
(nie zaszkodzi ;))

6) poczucie powagi?
(jak najbardziej !)

dokładnie tak, jak reklama.

Tylko producent reklamy chce coś sprzedać.




A CZEGO CHCE POETA?

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nata_Kruk
      Słoń i woda

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Wieśku... nie chciałbyś tak zapisać... :) oczywiście sugeruję jedynie. To musiał być mały słonik, pasuje do sadzawki..:)
    • huzarc
      miłość, która nie przyszła

      Przez huzarc · Opublikowano

      @P.Mgieł To bardzo poruszający, a przy tym prosty w formie wiersz o zmęczeniu życiem po niespełnionej miłości. Kwintesencja wyczerpania nią.
    • violetta
      Ścieżki

      Przez violetta · Opublikowano

      @Nata_Kruk jutro ma padać pierwszy śnieżek:) na razie przymrozki:)
    • huzarc
      Karma

      Przez huzarc · Opublikowano

      @aniat. To naprawdę serdeczny, kojący wiersz — taki, który działa jak mała, rymowana latarnia: przypomina o prostym porządku rzeczy bez patosu i bez mentorskiego tonu.
    • Florian Konrad
      Frajdość

      Przez Florian Konrad · Opublikowano

      uśmiechnij się, skarbie. tak bardzo pragnę wyżąć dla ciebie nieprzychylny real! wiesz, o podobnym rozrachunku z przeciwnościami traktuje jedyna znana opera Zbigniewa Religi (której partyturę odnaleziono niedawno w archiwum zmarłego kardiochirurga) o tytule "Co ja chrzanię, on nie był kompozytorem ani librecistą!". rozpylam ośmieszacz powietrza, Disneyland w aerozolu – i każdy rodzaj twojego bólu zwija się niczym jeż, połyka własne kolce i zdycha z przebitym brzusiem. ciągnie się baśń okołologiczna, na wierzchołki omszałych gór, pokrytych bluszczem wieżowców wdrapuje się kolor, wspina się zorzystość. i nastaje zima w wersji bling bling, na siłę robię makijaż Buce, królowa śniegu z czerwonym od przepicia, półklaunowskim nosem, leci z sań, zostaje sprasowana płozami. zamiast niej władcą jest kaczor Mickey, prezydent w masce Jokera. rozwesel się, księżniczko Harley. w mojej terminologii ostinato oznacza wielokrotne powtarzanie rozbudowanej struktury dotknięć, uparte formowanie z nich cegieł, rozpięcie świetlistych płacht ponad dachami, krzesanie ognia, który pożera mróz.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...