Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

gdybym potrafił przekierować

myśli by zbiegły się z moimi
szepcząc do ucha czułe słowa
byś mogła szyję swą odsłonić
otworzyć głowę oraz zmysły
zamknać na chwilę swoje oczy i
czując oddech oraz dotyk
odpłynąć w świat 
cichych uniesień

 

Edytowane przez Marcin Krzysica (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Podoba mi się to słowo "przekierowanie" i to, co się za nim w Twoim wierszu "kryje"... Nie odnajduję w nim żadnej próby manipulacji, ale chęć pomocy kochanej osobie, pragnienie "uzdolnienia" jej do odbieranie tego, co w życiu najpiękniejsze - miłości. Przez to brzmi on dla mnie nieco rozpaczliwie, bezsilnie, trochę nawet jak modlitwa.

 

Mam tylko małą uwagę co do formy tekstu: w drugim wersie brakuje mi słowa "twoje" przed "myśli" i jedna propozycję: w czwartym wersie zamienić "szyję" na "głowę" i pominąć dwa następne, tak że zabrzmiałoby to tak:

 

... byś mogła głowę swa odchylić

i czując oddech oraz dotyk

odpłynąć w świat

cichych uniesień.

 

Co tym sądzisz? Pozdrawiam :)

Opublikowano

Tak :) I przed "by" po "myśli" postawiłabym przecinek dla lepszego zrozumienia. I może na końcu wielokropek, bo wiersz jakby się urywał..?

Opublikowano (edytowane)

wersja 3.0

 

gdybym potrafił przekierować

twoje myśli by zbiegły się z moimi
szepcząc do ucha czułe słowa
byś mogła głowę swą przechylić

otworzyć zmysły zamknąć oczy
i czując oddech oraz dotyk
odpłynąć w świat 
cichych uniesień

Edytowane przez Marcin Krzysica (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Hm.., "otworzyć zmysły zamknąć oczy" brzmi dla mnie trochę nielogicznie, bo jeden ze zmysłów - widzenia zostaje w nim zamknięty". Może pominąć "otworzyć zmysły", których otwarcie i tak opisujesz dalej, i zostawić tylko:

 

... bys mogła głowę swą przechylić (odchylić?)

zamknąc oczy

i czując oddech oraz dotyk..

 

albo:

 

... byś mogła zamknąć oczy

głowę swą przechylić

i czując oddech oraz dotyk...

 

To tyle ode mnie :)

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...