Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

"Zamyślenia"


Rekomendowane odpowiedzi

każdy ma swoją opowieść

chore, nieczułe uczucia

nawet domy bez okien

z pęknięta szybą

jak ze łzą

wytatuowaną na stałe

 

przemijamy obok tego świata

i próbujemy chodzić po wodzie

z trudem napełniamy usta słowami,

które bolą i kochają

jak w dniu narodzin

wiersza

 

 

Edytowane przez Martin-Art (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Przejmujący wiersz, chyba dlatego, że tak celnie dotyka prawdy o nas.., bez oskarżenia czy wyrzutu, a raczej łagodnie, i choć z lekkim smutkiem, to też z pewnym pogodzeniem się. To dla mnie ważne, bo tylko przy takiej postawie prawda się odsłania i pokazuje i można ją dostrzec. Szczególnie porusza mnie koniec wiersza odnoszący się do słów - tej niezwykłej cząstki naszego człowieczeństwa. W tym miejscu jednak chciałabym zwrócić Ci uwagę na, według mnie, mały błąd w sformułowaniu: "napełniamy w usta słowa". Tutaj powinno być "napełniamy usta słowami" lub zamiast "napełniamy" - np. "wlewamy" czy "wkładamy". Pozdrawiam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...