Taka

[Silver]

Taka

 

Siedząc w holu szpitala
Spostrzegłam starość
Przygarbiona ale pewna siebie 
Przemykała od drzwi do drzwi 
Porcelanowa cera
Policzki różane i usta malinowe 

 

Popatrzyła na mnie szklanym wzrokiem
Taka piękna bezradna i krucha 
Mimo to uśmiechała się 
Uśmiechała się dusza młoda 

 

Korytarz przesiąkał upływem czasu
Gdzieś pomiędzy odnalazłam siebie 
Przecież taka będę 
Taka 

 

Sylwia Błeńska  4.07.2018

Edytowane 12 Września 2018 przez Silver (wyświetl historię edycji)

[jan_komułzykant]

to dopiero jest starość - kwitnąca i miła w odbiorze.

Nie ma jak młodzieńczy wigor i usposobienie,

a niech ci będzie, ze dusza

;)

świetny wiersz, pozdrawiam.

[Krzysic4 czarno bialym]

usmiechala sie dusza - jak dla mnie by wystarczylo tylko tyle ale popieram janka fajny wiersz bardzo lekki 

[Silver]

Dziękuję i również pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Gość]

Podoba się i mnie, tylko dziwię się, co ten tekst robi w miniaturach, zamiast dziale wierszy gotowych

[Deonix_]

Bardzo fajny wiersz ;)

 

Jak mi ktoś mówi, że z upływem czasu trzeba walczyć,

to się we mnie gotuje. A jak słyszę, że po 20-stce trzeba zacząć używać kremów przeciwzmarszczkowych,

albo że sobie ktoś w 25. r.ż. lifting machnął,

to nieruchomieję z zaskoczenia.

 

A prawda jest taka, że piękno osobowości może przenikać przez ciało

i tym samym dana osoba może nam się wydać atrakcyjna bez względu na metrykę.

 

Pozdrawiam przyjaźnie :)

 

[Silver]

Dziękuję pewnie przez  pomyłkę wrzuciłam go tu

[Silver]

Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Maria_M]

Szpitalne korytarze to dobre miejsca do obserwacji. Lubię obserwować ludzi, a szczególnie osoby w podeszłym wieku i taka sama myśl mi przychodzi.

Pozdawiam :)

[Silver]

Dziękuję i również pozdrawiam. To prawda,takie miejsca często 

zmuszają do przemyśleń, obserwacji. Zawsze staram się widzieć więcej niż to co widzą oczy. Świat potrafi być naprawdę piękny i ciekawy

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Gość]

Wiersz bardzo obrazowy i mówiący intensywnymi obrazami, dlatego przeszkadza mi w nim trochę to jedno miejsce: "Taka piękna", w którym wyrażasz nieobrazowo własną ocenę tego, co czytelnikowi przedstawiasz... Może spróbuj przeczytać tą zwrotkę bez tych dwóch słów i zauważ, jak zmienia się jej działanie. To drobiazg, ale może ważny? Pozdrawiam :)

[Silver]

Dziękuję i również pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak bardzo chciałam pokazać że starość może być piękna. Może przesadziłam ale tak czułam

 

 

[Gość]

Rozumiem. :)

[8fun]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czy piękność przeszkadza w uśmiechaniu się? 

 

- pleonazm?

 

Popatrzyła szklanym wzrokiem

bezradna i krucha

Mimo to uśmiechała się

Uśmiechała się dusza młoda 

 

Pozdrawiam

Edytowane 12 Września 2018 przez 8fun (wyświetl historię edycji)

[Silver]

Oczywiście, nie przeszkadza pozdrawiam 

 

Tym jednym wyrazem chciałam pokazać że starość też jest piękna nie tylko bezradna i krucha. Tak czułam kiedy mijała mnie kobieta opisywana wierszu. Nie widziałam tylko pomarszczonej skóry delikatności widziałam pewność siebie mimo wieku uśmiechała się i to było piękne 

Edytowane 13 Września 2018 przez Silver (wyświetl historię edycji)

[WarszawiAnka]

Piękny wiersz, pełen wrażliwości. Poruszyły mnie słowa: "przygarbiona ale pewna siebie" - jest w nich i słabość i siła.

[Silver]

Dziękuję

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

 

[Krzysic4 czarno bialym]

Tak wielu jest starych ludzi

Bez cienia zmarszczek 

A jednak 

Wegetują w obawie 

Że życie może ich zabić 

Edytowane 13 Września 2018 przez Marcin Krzysica (wyświetl historię edycji)

[Silver]

To prawda, wielu

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[PraKtyczna]

Super, czyta się jednym tchem

Mnie tylko troszkę odstraszyło przemykanie się i garbienie... a nie mogłaby starość uśmiechać się z czułością.. . ale to może nie w szpitalach.

 

 

Zgadzam się z duszka , ostatnie wersy rzeczywiście zmieniają wiersz. Może po prostu chcesz go sobą zakończyć..