Ch**owe gofry

[Mimoza2]

Ch**owe gofry na ch**owym dworcu w równie ch**owym mieście. 

Coś tam było o wojnie, coś o niedoli, ze zgryzoty dławi się we śnie.

 

Wielki kraj, kraj dla krajanów, kraj jawi się w brudzie.

Brudzie na ścianach i na chodnikach, brudzie w ludzkiej ułudzie. 

 

Wciąż im w sercach się żarzy sprzed stuleci żywy ogień,

z czasów dumy, nadziei i wiary w każdy nowy dzień.

 

I cóż, że niby już wstaje, że z kolan podnosi się ociężale.

Jeszcze go kopnę, jeszcze wyrzucę mu wszystkie swe żale.

 

Za ten wstyd, który spala mnie na każdym kolejnym kroku,

I za sentyment, który ogarnia wśród bratnich serc tłoku.