równolegle

[Stary_Kredens]

mam idiomatyczne przyzwyczajenia

w drugim życiu co biegnie równolegle

w pełni to rozumiesz

 

nie jest ci wcale głupio

iść ze mną bez celu

w błękitej lagunie myśli

z małą nutką piany

z której rodzi się nasza

Afrodyta

 

muszle grają

piasek przesypuje się

bursztynowo

i choć to brzmi tak staroświecko

skrzypi jak w  starym kredensie

idziesz ze mną bardzo współcześnie

brzegiem morza

trzymając za rękę

Edytowane 1 Sierpnia 2018 przez Stary_Kredens (wyświetl historię edycji)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam -  następny słodki wiersz - widzę wena nie opuszcza.

Bardzo podoba mi się  -  idziesz ze mną współcześnie -  bardzo urokliwe i dostojne.

                                                                                                                                            Życzę utrzymania formy.

Edytowane 1 Sierpnia 2018 przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)

[Wojciech Bieluń -Targosz]

spokojny ,bez napinania się. Podoba mi się - idziesz ze mną współcześnie - trzymając za rękę
Pozdrawiam

[Alexandra O.]

Piękny wiersz. Pozdrawiam

[Maria_M]

Wszyscy chwalą, a ja daję jeszcze serducho, bo podoba mi się uchwycona równoległość w spacerze i w myślach :)))