O stereotypach: stara panna z kotem.

[Gata Kam]

Stara panna z kotem

 

I
Matka zawsze przy obiedzie
patrzy na nią smutnym wzrokiem
na ten palec bez obrączki
nieprzychylnym łypie okiem.
'No bo twoje koleżanki'
rozpoczyna tak rozmowę
‘to już przecież mają dzieci,
albo chociaż zaręczone.
Zaręczyny, zaślubiny,
baby showers, urodziny -
tylko celebrujesz innych
ciebie samą wciąż widzimy.
No bo moje koleżanki
to już wszystkie mają wnuki,
a ty mieszkasz sama z kotem -
to staropanieństwa skutki.’

 

II
Córka na rodzinne rauty
chodzi z coraz większym smutkiem.
Matka chce się chwalić wnukiem
jak Cruella w plamki futrem.
Córka coraz mniej jej mówi,
matkę łatwo jest obrazić.
Ona z miejskim życiem córki
nie może sobie poradzić.
Że ma czas na swoje pasje,
czasem sypia z tym lub tamtym,
wciąż się nie chce ustatkować,
łapie wiatr w otwarte żagle.
Bo dla matki kotek znajda
to archetyp samotności - 
kalka losu starych ciotek,
niezależność bez bliskości.

 

III
Rzecz się stała niesłychana
i należą się owacje,
bo raz jeden się udało
no i matka miała rację.
Córka poznała faceta
i to całkiem porządnego
lecz przez to, że miała kota
to im nic nie wyszło z tego.
Nie, żeby nie lubił zwierząt
czy przez sierść wpadał w histerię.
Za to najzwyczajniej w świecie
on na koty miał alergię.
Matce nic nie powiedziała,
bo ta plotłaby głupoty.
W tinderowe bio wpisała,
że pan musi lubić koty.

 

Epilog
Stara panna z kotem
nie ma prawa do miłości - 
niechaj siedzi sobie w domu
wraz z pomiotem puszystości.
Stara panna z kotem
nie ma prawa do zabawy -
ona przecież już wybrała!
Niech nie wchodzi nam w paradę! 
Stara panna z kotem
o tym wszarzu mówi 'dziecko'
ma ten instynkt macierzyński,
ale żaden chłop jej nie chciał.
Stara panna z kotem
dziś nie złapie się za głowę,
bo ma w dupie wasze dissy
całkiem stereotypowe.
 

[Czarek Płatak]

Witaj Stara Panno z Kotem :) 

 

Nie dissuje, a ślę propsy. 

Dobrych rymów nigdy dosyć ;) 

 

Z pozdrowieniem, joł! 

[graf omam]

:D