Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Ośli lasek

W pewnym, bajkowym lesie, osiołek został królem, 

a stadko kłapouchych zgarnęło całą pulę. 

Gatunek ten - jak wiecie - do mądrych nie należy, 

z ich "tempom upartościom" przyszło się innym zmierzyć. 

Król tutaj nic nie znaczy wobec przywódcy stada 

- bez jego przyzwolenia nie może nawet siadać. 

Samiec alfa zaś rządzi przy pomocy wasali, 

za nic nie odpowiada - pilnuje ich z oddali. 

Las swą wartość wciąż traci w całej puszczy systemie, 

odkąd rządy przejęło ośle, uparte plemię. 

Wnet owe, ośle władze skłóciły się z innymi 

lasami, co w tej puszczy rosną tu razem z nimi. 

Osiołki nie chcą widzieć, jakie przynoszą straty, 

więc puszcza wnet zapewne zechce zbudować kraty. 

Oddzieli wtedy zdrową część swojej społeczności, 

która już dłużej nie chce tych odszczepieńców gościć. 

Morał, jaki wynika z bajki tu wierszowanej 

- kto do każdego fika, niech się nażre swym sianem...

.

Edytowane przez musbron45 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki za bardzo konkretną odpowiedź, a ja "zazdraszczam" ... Bowiem bez "politwierszy" to całkiem straciłbym ochotę do pisania.

3msie - Pozdrawiam - Heeeeeejjjjjj!!!

Opublikowano

Kocham lasy, a ten tutaj, to już nie lasek, to las, w którym od dekad... z pompą, albo.. bezszelestnie.. podrzuca się bajki.

Poszycie lasu coraz bardziej zainfekowane. Fajny, ale do doszlifowania rytmicznego. Chętnie usłyszałabym całość z podkładem muzycznym w jakimś kabarecie.
Pozdrawia "kruk"... :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czyli jeden las to Polska, drugi Niemcy, trzeci, dajmy na to Włochy itd itp...

A czemu nie? To zapewne ta "toporność" nie pozwoliła tak światłemu umysłowi jak twój, na doszukanie się tak prostej alegorii ...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Autorzy: Michał Leszczyński plus AI.    Prawdziwy blues płynie ze zmęczenia   Coś we mnie samemu sobie nakazało znaleźć remedium i tę jedną odpowiedź napisałem wiersze i są gdzieś moje piosenki dalej zostałem sam z moim wielkim nic nie wiem komu i czemu i w co mam teraz wierzyć?   Włożyłem w poszukiwania swe wykształcenie zestawiłem ze sobą cztery ważne tajemnice spowiedzi, adwokacką, medyczną i naukową zderzeniem tych protonów zamęczyłem umysł czy mnie lubisz - nawet tego już nie wiem...   Jak ten mag bitewny chciałem tu cudów co wyśpiewałem - wzięto na odwrót co na odwrót było - zabrano dosłownie wszystko odebrano, a w zamian dano obawy dzisiaj i oby tak dalej nie wiem w co wierzyć...   Pomyślałem przypomnę życiu matowego bluesa chciałem czegoś jakiegoś ważnego dla pokoleń wyszło, że wielu odebrałem całe mnóstwo czasu oni również są zmęczeni moją długą opowieścią wytłumacz mi proszę skąd mam wiedzieć czym sens...   I tylko nowi radykalni podtrzymują na duchu że kiedyś, ze za lat sto, że może za lat pięćset będziemy jednak coś określonego wiedzieć dziwnawe są nasze mgielne wysprzątywania chciałem tylko wiedzieć, czy dojdę do choćby jednej odpowiedzi...   I chyba to już wiem, że do niej chyba nie dotrę... Przypuszczam, że odpowiedzi są unikalnym zjawiskiem... Choć chyba już wiem, że chyba próbowałem... Ale chyba już wiem, że chyba zupełnie nieudolnie...
    • @Robert Witold Gorzkowski To się nazywa świąteczne obżarstwo:)@Gosława tak się tylko mówi, a i na emeryturę trzeba zasłużyć;)
    • Dziękuję @akowalczyk @Robert Witold Gorzkowski pozdrawiam :-)
    • Na gniazdku z ości, w głębokiej norze, przy szmerze plusków, chłodzie w potokach, wolno się zdobi w niebieskie pierze podobne łuskom — pisklę zimorodka.   Ojciec z czatowni w głogu i olszy jak rycerz w zbroi, podniebny nurek, świtem przed groty otworem smoków pory połowu już wypatruje.   Ona na dystans trzech kilometrów. W rewirze tylko samiec, co łoży. Dla młodych strzebla, ukleja, ciernik. Mizerność jamy, stajenki lichej.                        
    • @huzarc taa teraz to bliżej mi do emerytury niż nowych powołań

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...