rzewnie, lecz rześko

[bronmus45]

Z dala od zgiełku i hałasów miasta

- zapasy jadła na tydzień z okładem;

a jam pośrodku bieszczadzkich połonin.

 

Nikt mnie tu z czasem, terminem nie goni

- żyć, nie umierać w takim to nastroju.

 

Nad ogniem strawę sobie zagotuję,

także herbatę z ziół rosnących dziko,

czując przedziwną moc dawnych pokoleń.

 

Zielonopłowe połonin bezkresy

- wśród nich zapewne wilk, niedźwiedź też żyją,

jam tu maleńki, ze stratą niczyją

też chcę stanowić drobinkę natury.

 

Obym mógł wrócić tutaj po raz wtóry

w dalekie strony, skąd przecież wyrastam ...

.

Edytowane 6 Czerwca 2018 przez musbron45 (wyświetl historię edycji)