zapominajki

[JaKuba]

rysy świadome
bezsenne wstrząsy
zapominajki
nieświadomości

pij, aż do szczytu
łzy słodkie, różane
podróże tchórza
pękniętym kryształem

przez palec i wyżej
i wzdłuż, po cichutku
zapominajki
z ziarenek głupców

listy miłosne
podróż do piekła
sztuka uczucia
ostatni spektakl

zapominajki
podlane cieniem
zakwitły pięknie
nad mym imieniem

[Nata_Kruk]

Nie chcę się wygłupić, ale widzę tu jakby wąskie etapy życia i zapominanie (zapominajki) ważnych cząstek, które w jakiś sposób niweczymy, kalecząc przez to siebie samych. Jeżeli odbiegam o założeń,  trudno, niełatwo wejść w treść.

Pozdrawiam.

[Oxyvia]

Podoba mi się wiersz. Bardzo ciekawie napisany i pełen nastroju.

Zapominamy w końcu wszystko. Nawet to, co kiedyś wydawało się absolutnie niezapominalne.