Ziemia

[W.M.Gordon]

W Panamie usiadła przy trójkątnym stoliku
sosnowy blat kolorowo pokryty 
mgiełką potu gumą do żucia i tłuszczem 
zeżartych ptaków z wyspy Magadaskaru
Ten po prawej łysy w perfekcyjnie okrągłych okularach
 wyrwał jej torebkę 
uszytą w Australii z kieszeni kangura
wysypał zawartość jak duńskie klocki
z zakurzonego koszyka
odnalazł reumatycznymi palcami orle pióro
znalezione w chilijskich Andach
i szepnął patrząc w sufit
napisze dla Pani wiersz
Ten po lewej nieogolony od trzech dni
 pozbawiony zęba mądrości 
 ściągnął pierścień
 z wskazującego palucha
 i powiedział -  to rosyjskie złoto
a topaz nim odziany znalazłem 
w hotelowym łóżku kiedy
w  amerykańskiej Arizonie
pieprzyłem Indiankę z Peru
jutro lecę do Wietnamu
jeszcze nie wiem po co

Patrząc na pustą kartkę po prawej stronie
zagrabiła pierścień jak córka Francuza Goriota
chwyciła wskazujący palec
Wyszli 

Właśnie w tym momencie prawy Poeta zaczął mówić z pamięci:
Non perdita est Polonia nobis viventibus
Quid hostes vi surripuerunt gladio vicerimus
De Italia in Poloniam, Dąbrowski propera!
Exercitibus Tuis terram nostram libera!

 

 

[Justyna Adamczewska]

M.W. Wiersz klasy business. Geograficzny, szkicownik dawnych podróżników i odkrywców. 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

To podziwiam. 

Masz Ty świetne pióro. 

 

Trudne, acz widać niesłychanie wrobione. 

 

Kłaniam się. 

"farsa" - nawet nie komedia ludzka, taki chaos ukazany w wierszu. 

 

Justyna

 

 

[W.M.Gordon]

Justyna - taki chaos, taka komedia i globalna wioska.

 

[Justyna Adamczewska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

He, he, Wojtku. 

Uśmiech wywołałeś na twarzy mej. 

 

W chaosie da się żyć, 

z komedii tylko się śmiać,

globalną wioskę ulepszać tak, 

by stała się kosmiczna.        Pozdrawiam J.