Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Najadłaś się już do syta
mięsa z baranka a nawet
czasami dane ci było obgryzać kości
Napiłaś się to co jest dane spragnionemu a nawet
czasami więcej niż alkoholikowi
W przelocie pomiędzy niedzielami
zrobiłaś sobie dziecko z miłości
a może z niedopatrzenia
Przyjaciele zostawili twoje zdjęcie w akademii
a wrogowie w przedsionku więzienia
Już 
Ta prosta ten zakręt kończą się
dwa metry pod ziemią

 

Przychodzi czas na ostatnią wieczerzę
co zastaniesz na stole
kromkę opłatka i szklankę galicyjskiej wody
czy zasuszoną sikorkę 
zabitą z procy kiedy szłaś do szkoły
na skróty 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj podoba mi się twój wiersz - ostry ale prawdziwy.

Tylko jedno mi się nie podoba - skoro wiersz po polsku to po cholerę 

tytuł po innemu - nie rozumiem czemu ma to służyć -  tyle co mam do powiedzenia

na temat dobrego wiersza.

                                                                                                                        Pozd.

 

Opublikowano

Witaj, podoba mi się Twój wiersz,

początkowo myślałam, że wystarczy zakończyć na słowach: dwa metry pod ziemią,

no i dalej nie wiem, czy tak by nie było lepiej??

ale to tylko moje zdanie, poczekajmy co powiedzą inni.

pozdrawiam

Opublikowano

Waldemar - trzeba "ożywiać" martwe języki; trzeba zaciekawić czytelnika; dodać tajemniczości, no i łacina jest jak najbardziej adekwatna w takiej tematyce. Amen.

Justyna - Dzięki za to i owo a nawet za wszystko.

MaksMara - jakbym skończył "pod ziemią" to byłby to całkiem inny wiersz, wiersz jakich już dużo bywało.

Ania - dokładnie! Rozliczenie z "życiorysu" przez siebie samego, przez wrogów i przyjaciół, no i oczywiście przez Boga.

Ta ilustracja muzyczna jest doskonała. 

 

Dziękuję wszystkim za komentarze!

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaprosił mułłę słynnego w Tule hodowca mułów na świeże mule. Uczony nosem swym czułem ocenił: "Mule czuć mułem, a dennych potraw nie jem w ogóle".
    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...