Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Orle gniazdo

Tomasz Kucina
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Tomasz Kucina

Tomasz Kucina

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

               graphics CC0

 

 

uczyń

twa pamięć gatunkowa uwiła kiedyś gniazdo
jak orzeł bielik w obłoku bloków skalnych

 

skuteczność w formie zachowań
unika ryzyka i aktów niepowodzenia
to rola dumnego ptaka
strzeże praw gatunku

 

i czynisz chrzest człowieku
utrwalasz doświadczenie

 

był pierwszy lot nad lechickim gniazdem
do niego spiżu dorzucono
wytopiono dzwon

 

pod skrzydłem w cieniu
tulono berło i koronę
krzewiono wiarę

 

o dumo dziejów
co demaskujesz systemy i narody
unosisz słowa i góry – wyzwól z kajdan natchnienie

 

uczyń symbiozą
by strącić demona niezgody długotrwałej
i ocal pamięć historyczną

 

a orła zaklnij w ptaka ojcowizny

—

 

Edytowane przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)
Tomasz Kucina

Tomasz Kucina

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Patriotyczny! Jeżeli jeszcze raz użyjesz takich paskudnych i nieprawdziwych argumentów wytoczę ci sprawę. Następny taki wpis pod moim tekstem i zgłaszam do administracji portalu. 

 

Na twoje komentarze więcej nie odpisuję. Ostrzegam.

W.M.Gordon

W.M.Gordon

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

A sprawa będzie jaka?

Cywilna czy kryminalna?

Donoś, donoś.

Ostrzegaj.

...

Groźby z braku argumentów.

 

Masz zbyt impulsywny, agresywny i arogancki charakter.

A jak powiedział  Saint - Just czasami warto wejść  do kościoła, aby ugasić rozpaloną głowę, zimną wodą swięconą.

 

ot co, a może i nic

 

Edytowane przez W.M.Gordon
Literówka (wyświetl historię edycji)
Tomasz Kucina

Tomasz Kucina

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

Tak sobie tłumacz.

taaak,

przyjdą o 4 rano, wylecisz z rodzimego portu lotniczego w Berlinie? - i prosto do "p... obozu zagłady" (LOL). Na piersi wytatuują swastykę, i będziesz wkuwał na pamięć main kamf.

Skoro w tobie nie ma za grosz szacunku do Ojczyzny, i nie pojmujesz, że każdy - dokładnie każdy człowiek - nosi w sercu miłość do własnego kraju, do Polski w naszym kontekście, a ty kojarzysz to z nacjonalizmem, który wiadomo jakie ma konotacje, to dla ciebie nie istnieją ŻADNE ARGUMENTY.

 

Od tej chwili...

 

Stała regułka:

Autor nie udziela odpowiedzi na komentarze tego pana ze względu na ich osobisty (względem autora), agresywny i arogancki charakter.

Edytowane przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)
Nata_Kruk

Nata_Kruk

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... spodobało mi się to określenie.

 

Czy wiersz jest nacjonalistyczny.? to długi temat... ja, nutkę przynależności do kraju, wyczuwam.

Co do symbiozy, cóż tu prawić, skoro niezgoda (zaplanowana.?) ściele się wzdłuż i wszerz....

wystarczy 'rzut' na jedno miasto.

 

ps... ach, kopiuje Autor post i literówki, tudzież byki, też.. teraz dojrzałam, że 'wszerz' pacnęłam oddzielnie.

 

 

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Corleone 11
      Lekko i nie...

      Przez Corleone 11 · Opublikowano

      Jest Niedziela. Za oknem popołudnie; dzisiejsze, w odmienności do całej Soboty, dopuszczajace do miasta mało słonecznego światła.    Uważny Czytelnik z pewnością rozpoznał - w początkowych słowach powyższego akapitu - nawiązanie do "Rozmowy przez ocean" - piosenki wykreowanej przez Andrzeja Sikorowskiego zapewne w tysiąc dziewięćset osiemdziesiesiątym piątym roku, a wykonywanej później także przez Marylę Rodowicz. Pomijam celowo przedstawienie większej ilości szczegółów, jak również zamieszczenie linku do wspomnianiej piosenki. Przecież Czytelnik, chcący przenieść się myślą i uczuciem do song'owej sytuacji, może uczynić to bez mojego pośrednictwa.     Autor bieżącego opowiadania - zgodnie z tym, na co mu przyszła ochota - sięga po piwo. Czerwone Pszeniczne, butelka nabyta poprzedniego wieczoru. Któż mnie, Corleone'owi11, zabroni, oprócz moich własnych myśli? One pozwalają, wewnątrzumysłowa decyzja dopuszcza. Prawda, że pewien kłopot z aurą jest możliwy, ale z drugiej strony - wokół jest tyle energii. Świadomość i wola decydują, żeby intencjonalnie sięgnąć i zaczerpnąć, też intencjonalnie, po stosowną ilość. Sięgam.     Butelka odkapslowana - skoro odkorkowujemy wino, to piwo odkapslowujemy. Nachylam ją i przelewam - kufel czeka. Spokojnie i cierpliwie. Ten kupiony w sklepie z pamiątkami o nazwie "Szafa Gdańska", mieszczącym się przy ulicy Garbary 14; wiadomo, którego miasta i że w jego staromiejskiej części.     Piszę stopniowo i stopniowo wychylam - sączę - czerwonopiwny w barwie trunek. Procenty nie przeszkadzają w myśleniu - jestem im wdzięczny. Dzięki.     Pamiątkowy kufel z miasta, z którym - zbiegiem okoliczności, a naprawdę jedną z międzywcieleniowych decyzji - łączy mnie wiele.    Gdańsk. Spędziłem w jego Głównym Mieście sporo, sporo czasu. Trudno byłoby zliczyć godziny co najmniej kilkunastu week-end'ów, ale także dni przed miedzynarodowymi wyjazdami, jak chociażby ten do Brazylii. Podczas właśnie tego poznałem Gabrielę... Przetańczona noc: tyle mogę - i tyle wypada - napisać. Nie proś, Czytelniku, o szczegóły. Wiem, że chciałbyś je znać; cóż, ciekawość. Gdybym był Tobą, też zapragnąłbym je przeczytać, a Ty, gdybyś był mną, też pominąłbyś ich przedstawienie.     Od tamtego week-end'u - od jego dni - minęło dużo czasu. Więcej niż rok. Minęły spotkania - te, które były, jak również upłynął czas tych, do których nie doszło. W porze tej inne kraje stały się naszym osobnie czasowym udziałem: jej Grecja, Albania Serbia i Niderlandy; moim Sri Lanka, Tajlandia, Gruzja, Peru i Boliwia.     Ludzie poznają się w miastach, miasta spotykają ludzi. Gdańsk nas poznał i przywołał do siebie na powrót. Można uznać to za, znów przysłowiowy, zbieg okoliczności, jako że pochodzimy z odległych miast. Czy to ważne, z których?     Gabriela i Gdańsk. Gdańsk i Gabriela.    Wysączam z kufla resztkę czerwonego, aromatycznego napoju. Zmrok już zapadł, ale godzinowo to wciąż popołudnie.     Nie spodziewałem się. Ona też nie. Ani wtedy, ani kilka tygodni temu.     Jest Niedziela, popołudnie zbliża się do wieczora.    Gabrysia i Gdańsk...       Kartuzy, 9. Listopada 2025 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • nieporadnik
      Boob

      Przez nieporadnik · Opublikowano

      A nora Aarona   No, geju, kata Azy zaatakuj! - Egon   Po to ozłacał zootop?
    • Migrena
      Katastrofa pustki

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Berenika97   więc tańcz Nika do białego rana :)   a ja, z niezwykłą przyjemnością będę pośród gwiazd, podawał Ci kryształowe kieliszki z Dom Pérignon Plénitude.   i będę zachwycony :)    
    • Migrena
      Para z wieży

      Przez Migrena · Opublikowano

      @violetta   super :)))))   jest Ci przyjemnie bo Twoje ciało obejmują we władanie endorfiny.   Twoje własne - Violetkowe :)))    
    • Whisper of loves rain
      Echo ciszy...

      Przez Whisper of loves rain · Opublikowano

      @Berenika97 Bardzo dziękuję za tak głęboką i trafną analizę. Cieszę się, że udało się Pani dostrzec te niuanse i złożoność tematu, na której mi zależało. Pani interpretacja doskonale oddaje intencje utworu.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...