Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Życie snem a sen życiem


Rekomendowane odpowiedzi

 

Pustka. I pusto. 

Płacz się zbiera bez powodu. 

Nikt nie istnieje, a ten kto istnieje to nikt.

Mgliste kształty wokół, jakieś huki, jakieś krzyki.

A ja chce tańczyć, krzyczeć ze szczytu drzewa!

Pełną piersią brać wdechy, biegać wokół kwiatów.

Nie bać się pijawek, podjeziornych stworów.

Patrzeć na wszystko i nic, myśleć powolutku, sennie...

Wystawiłam twarz do słońca, ale promienie nie chcą na nią padać.

Mogę wszystko, mówią. A nie mogę nic.

I dalej pustka. I pusto.

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...