Moja wina, moja bardzo wielka wina

[Maria_M]

w znamionach cierpienia

zrodziła mnie Ona

bardzo za nią tęsknię

bo grzech ją pokonał

 

ten sam przeszedł na mnie

formą w genotypie

winą obarczając

za zbyt krótkie życie

 

nie dość że ulotne

to jeszcze niestałe

dziś nie wiem gdzie jutro

codzienność ustawię

 

myślą zawiniłam

moja moja wina

na szczęście czekająć

 byłam niecierpliwa

 

kochajac za bardzo

pozwoliłam ranić

otworzyłam oczy 

do ostatnich granic

 

za dużo widziałam

za wiele cierpienia

i nie moja wina

że dzisiaj to zmieniam

 

24.04.2018r.

Edytowane 14 Maja 2018 przez MaksMara (wyświetl historię edycji)

[Gość]

Smutny... :)

[Iwa-Iwa]

Uwielbiam Twoje wiersze zawsze ciekawie napisane, pozdrawiam!!!!

[Maria_M]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Przeczytaj tag,

na pierwszy rzut może wydawać się smutny, ale mówi o sile, walce, nie poddawaniu się, zmianach,  wychodzeniu z impasu.

Dzięki za wizytę:))

[Maria_M]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj Iwa,

bardzo mi miło, że tak uważasz,

pozdrawiam :))

[Gość]

Ok :) jeśli mówi o sile to ok

[Maria_M]

@Nyctophile bardzo dziękuję za serducho :))

[Maria_M]

@Joachim Burbank dziękuję za czytanie :)

[Tom Tom]

Przekorna Jesteś w tym wierszu ;) podoba mi się.

[Maria_M]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak, jak zauważyłeś, dużo tu przekory i myśli pod prąd,

pozdrawiam :)