Grób Duszy

[Saduke]

Czuję jakby pusty

Robaki gdy otwiera usta

Koszmar snów 

przeszywający Krzyk nienawiści

Ból Trupa

Zaciska to co mówi

Śmierć i strach

Zakrywają to co patrzy

Nie chciał już

ale nie uciekł

nie potrafił uciec

Miał ledestjerna* Tyr   

Jest Heslig** Hel

Dwie twarze

Ta ciemna

i ta zła

bliżej do tej drugiej

bliżej

do

Dna

 

* ledestjerna - nor. Wzór/mistrz

** Heslig - nor. Ochydna

[Justyna Adamczewska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Cześć, Saduke. To wiersz, a umieszczony został przez Ciebie, w "Warsztacie dla prozy". Ale mniejsza. 

 

Przed e wszystkim chciałam powiedzieć/napisać, że b. interesuję się mit nordycką, tutaj ją widzę. 

Bogini Hel, zabierała tych, którzy nie polegli w walce, ci, co polegli, szli do Komnaty Walhalli, wiecznie ucztowali z Walkiriami. To był raj Nordyków. 

 

Wiersz mocny, szczególną uwagę przykuwa:

Mam jedno, czy trup moze odczuwać ból? Pewnie może, w piekle, ale to ból nie człowieczy, tylko "trupi", nieskończony, wieczny. Straszny. 

 

A tu słabość. Ludzie są drapieżnikami, nie okazują słabości, są bezwzględni, dlatego przetrwali. Niszczą, nie bacząc na kary, a później przychodzi strach!. 

 

Ciekawe rozważania. Justyna.