ulica kłamstwa

Ostatnio w Warsztacie
- Duch7millenium 252
  
  Opublikowano 2 godziny temu (edytowane)
  
  Szczerość
  
  Ludzi szczodrego serca
  
  I dobrych manierów
  
  Charakteryzuje to, że prawdę mówią nawet w kościele
  
  Iż złe są ich czyny i pragną by złe pozostały
  
  Nie ukrywają swojej miłości
  
  wobec istot zbuntowanych,
  
  a sercem swoim bliżej są prawdy bożej
  
  zgodnie z wiarą w to, co nadprzyrodzone.
  
  Lepszy jest ich bezkresny fałsz wobec profanum
  
  Ponieważ nie dziwią ich rzeczy brzydkie
  
  Nie brzydzą rzeczy piękne
  
  A w ich umyśle brak skazy wobec siebie
  
  Skalali się lecz skalanie swoje uznali
  
  Swoją bezradność wobec niej przypieczętowali świadomą dumą
  
  Uznając się za proch, jak proch żyją,
  
  Chwilą piętnując każdą sekundę,
  
  Sekundą pieczętując wieczność na peryferiach egzystencji
  
  Prawda taka jest, że balansując na krawędzi norm
  
  Ślizgając się po cyrografie kłamstw,
  
  na krwi niezłomnego przeznaczenia
  
  strach w nich zaginął, zaginęło życie.
  
  Jeżeli są ludzie żywi i są ludzie martwi..
  
  To tutaj już nie ma czego nienawidzić
  
  oni bowiem rozszarpali swoje dusze,
  
  posłusznie czyniąc to, co demony rzucą na tacę
  
  Pewne rzeczy stoją na głowie
  
  Inne właściwie też.
  
  Wszystko do góry nogami
  
  Dzieci próbują być dorosłe
  
  Starzy dziecinnieją
  
  A czas mija wstecz
  
  Pozbawiając ludzkość
  
  Resztki racjonalnego rozumu
  
  Być może dlatego rzekło się, iż na początku był chaos?
  
  W tej samospełniającej się przepowiedni stoją cheruby
  
  u bram początkowych wrót ku radości.
  
  Lecz tu chyba ktoś komuś wmówił,
  
  że by żyć wiecznie
  
  trzeba palnąć sobie wzajemnie w łeb.
  
  Ja będąc w tym kościele, szczerze wyznaję,
  
  że najchętniej zburzyłbym go, gdy z ambony wybrzmiewają słowa:
  
  "powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja"
  Edytowane 2 godziny temu przez Duch7millenium (wyświetl historię edycji)
  - Zgłoś
  0
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
- Zima 1 2
  
  Przez violetta, 4 Stycznia w Warsztat - gdy utwór nie całkiem gotowy
  - 24 odpowiedzi
  - 368 wyświetleń
- Na pięćdziesiątym trzecim piętrze 1 2
  
  Przez Laura Alszer, Niedziela o 16:17 w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
  - 23 odpowiedzi
  - 464 wyświetleń
- W progu 1 2
  
  Przez Radosław, Niedziela o 18:39 w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
  - 20 odpowiedzi
  - 464 wyświetleń
- kawa
  
  Przez Jacek_Suchowicz, Poniedziałek o 10:13 w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
  - 19 odpowiedzi
  - 400 wyświetleń
- Jak królewna
  
  Przez Ewelina, Sobota o 21:06 w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
  - 16 odpowiedzi
  - 352 wyświetleń

Zarejestruj się. To bardzo proste!

Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
- Zaloguj się
- lub
- Zarejestruj się
Ostatnio dodane
- 0
  
  Kiedyś stąd ucieknę
  
  Julian K · Rozpoczęto 13 minut temu
- 0
  
  Dialektyka jednogłowego cielęcia
  
  Father Punguenty · Rozpoczęto 43 minuty temu
- 0
  
  Ptasia majówka
  
  Waldemar_Talar_Talar · Rozpoczęto 1 godzinę temu
- 6
  
  Jak
  
  beta_b · Rozpoczęto 1 godzinę temu
- 6
  
  Neutralność
  
  Leszczym · Rozpoczęto 2 godziny temu
- 0
  
  Trzeba się cieszyć godnie żyć
  
  Waldemar_Talar_Talar · Rozpoczęto 2 godziny temu
- 0
  
  Wymiar pozaliryczny
  
  Omagamoga · Rozpoczęto 2 godziny temu
- 1
  
  bez nawigacji
  
  mariusz ziółkowski · Rozpoczęto 2 godziny temu
Ostatnie komentarze
- Kiedyś stąd ucieknę
  
  Przez Julian K · Opublikowano 13 minut temu
  
  Opadają myśli me wodą, dziś emocje swe wylewam Czwarty wymiar wciąż zamknięty, w nim wciąż pływam i przebywam. Powódź znowu rozpoczęta, szczegółowy znak od losu, Słyszę tylko wiatr i słowa, oczekuję w nich patosu. Co wpłynęło na mnie znowu? Zniknie, nikt nie widzi brzegu. Czy to boli? Nie wiem, czuję wszystko. Serce – nowy biegun. By to znikło, to uczucie przewijania i emocji, Dziś nie boję się już bólu, boję kłamstw i samotności. Moja fobia stale trzyma, a ja nic nie mogę zrobić. Chcę dziś zniknąć – nowy rozdział, powtarzanej stale drogi. To najgorsze jest uczucie, gdy wiem, że to nie ma sensu. Chyba stworzę nowy wymiar – oczekujcie o nim wierszów.
- Jak
  
  Przez UtratabezStraty · Opublikowano 21 minut temu
  
  @Hiala , właśnie. Obciążania mogą być spowodowane różnymi czynnikami. Brak wyzwań może człowieka wykańczać. Może to być bardzo poważny problem cywilizacyjny, o czym pisał chociażby Ted Kaczynski (Unabomber). Warto czytać jego manifest, nie warto natomiast stosować metod terrorystycznych.
- Jak
  
  Przez Hiala · Opublikowano 28 minut temu
  
  @beta_b najciężej to jest lekko żyć. Ktoś tak powiedział. I to jest prawda. Wiersz fajny, lekko się czyta - pozdrawiam pięknie
- Jak
  
  Przez FaLcorN · Opublikowano 29 minut temu
  
  Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
  Masz rację, świat jest brutalny, a lekkość bytu.. jak ją odczuwać ciągle walcząc o swoje. Jest jednak przestrzeń na wyjątki. Pod kopułą dobrych uczuć można tego doświadczyć. Dobrego weekendu!
- Jak
  
  Przez beta_b · Opublikowano 40 minut temu
  
  @FaLcorN podmoszący na duchu utwór. Na lekkość ma wpływ terapia, umiejętności społeczne itp. Można odczuwać szczęście, ale mi trzeba delikatności i lekkości. A to wartości z innego świata. Dzięki za wsparcie. Bb @Waldemar_Talar_Talar wyrzut, chwilowa rymowanka. Ale znam takich co im ciągle pod górę. I niby się cieszą a lekko i pięknie nie jest, nawet przy zmróżonych oczach. bb
Najczęściej komentowane
- 14
  
  ***
  
  Somalija · Rozpoczęto Środa o 21:21
- 13
  
  Oda nie do młodości lecz do śnieguliczki
  
  andreas · Rozpoczęto 8 godzin temu
- 9
  
  Pauza
  
  Radosław · Rozpoczęto Wczoraj o 10:45
- 8
  
  Jarreologia
  
  Arsis · Rozpoczęto 19 godzin temu
- 7
  
  niech pada
  
  mariusz ziółkowski · Rozpoczęto Wczoraj o 18:17
- 6
  
  Jak
  
  beta_b · Rozpoczęto 1 godzinę temu