Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

Gdy wykonujemy jakaś prace, liczy się czy został osiągnięty założony cel, to są jedyne kryteria
(bo co to za krawiec, który ma zrobic spodnie a wychodzi mu spódnica)
Pytanie czy szyć takie spodnie jak klient chce, czy jak nam się podoba 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez 8fun (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czytam, czytam i coraz bardziej popadam w czarną rozpacz nad swoim  wykształceniem  czy wręcz inteligencją.

No jakże mogłem nie dostrzec, że powtarzanie prawie w nieskończoność tych samych czterech wersów może mieć tak ścisły związek z mantrą, sanskrytem, koralikami dżapamali czy liczbą kriszny, a w konsekwencji z przesłaniem do nieskończoności. Już sam magiel powinien był nasunąć mi to przesłanie.

Nigdy sobie tego nie podaruję ;(

Jedyne, co choć w drobnym procencie mnie usprawiedliwia, to uczyniona przez przez le_mal uwaga, że magiel nie prauje tylko samych prześcieradeł.

Nie wiem, czy ktoś, a może nawet większość użytkowników tego forum nie poczuje się urażona, jeżeli wyrażę tu pogląd,  że my, skromni wyrobnicy poezji na tym portalu nie jesteśmy przygotowani do odbioru ze zrozumieniem, a co za tym idzie  z właściwą oceną tak wysublimowanych i przesyconych  filozoficzną  głębią tekstów, wymykających się swoim poziomem z wszelkiej klasyfikacji.

 

Proszę więc o wybaczenie

Zdesperowany AD

 

Edytowane przez AnDante (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam was obu -  podpisuje się dwoma rękoma i nogam jeżeli trzeba pod 

tym co Jacku napisałeś.

Dodam jeszcze że dla mnie to wiersz z kosmosu i o to się poróżniłem  z autorem  który bronił tylko swojej racji.

                                                                                                                                                    Pozd.                                                                                                                                   

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Ha! Ja też nie dostrzegłem wszystkich tych rzeczy, o których piszesz, pojawiły się w dyskusji. Ale mniejsza o to. Przybrałeś sarkastyczny ton, a to nienajlepsza tonacja do partnerskiej dyskusji. Nie porozmawiamy poważnie. Jesteś wielki, jesteś ponad, że ojej. Ale to też ciekawa pozycja.

Piszesz czego nie dostrzegłeś. No to może napisałbyś też, co dostrzegłeś, co poczułeś, pomyślałeś, jakie miałeś skojarzenia, wrażenia, spostrzeżenia.

Oczywiście jeśli jeszcze umiesz w takiej sytuacji oddzielić dzieło od twórcy i komentarzy, podejść tak, jakbyś pierwszy raz na nie spojrzał.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wszystko O.K ale wypowiadaj się  raczej w swoim imieniu. Historia i nie tylko zna masę przypadków takich wypowiedzi: w imię kobiet, ludu pracującego miast i wsi, itp.

Od razu się czerwona lampka w głowie zapala.Będę chciała - to się sama wypowiem.

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czyli jak tobie się nie podoba to jest z kosmosu” - myślę ze błędną jest taka ocena
Czy zadałeś sobie pytanie, dlaczego nie mogłeś dostrzec piękna, które widzieli inni  ?

Ja po przeczytaniu Magla zadałem sobie takie pytanie

Pozdrawiam 

Edytowane przez 8fun (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pokaż mi tych którzy zauważyli owe piękno - ilu ich było  - bo skoro twoim mniemaniu jest to

piękny wiersz to dlaczego tak niewielu to zauważyło -  a owe z kosmosu nie jest żadną 

obrazą tak się mówi gdy coś jest trudne.

A zresztą co je się będę tłumaczył ... nie widzę powodu.   

                                                                                                            Pozd.                                 

                                                                                                        

 

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ależ Droga Annie, zapewniam, że wypowiedziałem się wyłącznie w swoim imieniu, co zresztą nie jest trudne do zauważenia przy starannym czytaniu.

 A zaliczenie Cię do "skromnych wyrobników poezji" mogło nastąpić jedynie w wyniku pomyłki, będącej konsekwencją  faktu, że od pewnego czasu niewiele bywałem na forum, stąd mogłem nie dostrzec, że w Twojej osobie mamy prawdziwy klejnocik.

Przyjmij zatem serdeczne przeprosiny od skromnego wyrobnika poezji i wyłącz czerwona lampkę, aby nie nastąpiło przegrzanie.

 

Pozdrawiam

AD

 

Edytowane przez AnDante (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nie znoszę dzisiejszej poezji, ponieważ "dzisiejsza" poezja nie istnieje,  wszystkie utwory pisane są jakby z odgórnie ustaloną relacją do dawno zmarłych artystów, jakby ich głównym celem było jedynie pokazanie: "Widzisz co by na to powiedział Mickiewicz? Obrzydliwe, nieprawda? A więc jakie to dzisiejsze!". Współczesna poezja definiuje się nie tym czym jest, ale tym czym nie jest, tym co odrzuca, grając grę pozorów o zrzucaniu z siebie ołowianych kajdanów decorum, gdzie tak na prawdę jest to jedynie przeżuwanie starych trików z początków zeszłego stulecia, tym bardziej ironiczne, im bardziej przeżuwacz taki chce pomiędzy mlaskami perorować o swojej nowatorskości.    Czytelnikowi powinno się to od razu zdać nieautentyczne, a po czasie - zwyczajnie nudne. Nie ma w tej poezji prawdziwej istoty dzisiejszego życia, ponieważ cały czas oglądamy ją jedynie przez pryzmat osób trzecich - tych magicznych "klasyków", których okowy staramy się rozpierać, a więc dzisiejszą poezję czyta się jedynie jako fetyszystyczną pornografię, gdzie postacie mogą się pieprzyć, ale tylko ku zadowoleniu mężczyzny siedzącego na fotelu w rogu pokoju, a u nas tym Panem może być chociażby Mickiewicz. Z początku może to odbiorcę uwierać, można czuć, że stanowi się wbrew swojej woli część tej erotycznej zabawy, że także i rola odbiorcy jest w tej sytuacji nie tylko sztampowa, ale o zgrozo pożądana, i stanowi dla naszego niewidzialnego fetyszysty źródło zadowolenia. W takich momentach, można marzyć o ucieczce w inne czasy, w styl życia który nie byłby źródłem niczyjej satysfakcji, ale taki, który byłby po prostu "nasz". Kiedy zdajemy sobie sprawę, że nie ma w rzeczywistości ucieczki od zaplanowanego scenariusza, jedyne co pozostaje nas wypełniać, to nuda. Nuda. Nuda. Nuda. Kolejny wiersz. I kolejny. O niewziętym L4, o zakupach na obiad, o kolejce w przychodni albo o tym, że pani K. jest dzisiaj tak jakoś smutno.    Zawsze dostaniemy w tym momencie klasyczne (sic!) pytanie fanów danej poezji, tzn. "Czy to nie jest autentyczne? Czyż to nie jest istota sztuki?" Nie. To nie jest autentyczne. Jest tak autentyczne jak miłość w filmach dla dorosłych. Oczywiście, ruchy są całkowicie w porządku, może nawet bardziej przemyślane niż na co dzień, ale wszystko jest jedynie grane pod kamerę. I może coś nawet jest w tym porównaniu, może dzisiejsza poezja stanowi te same, fraktalne ruchy, w przód i w tył, i w przód, i w tył, wierzganie się w brudach codzienności, ale nie po to aby coś w nich znaleźć, lecz dlatego, że jakiemuś starszemu mężczyźnie ten brud na ciele się po prostu strasznie podoba.
    • @Tectosmith Z tego jestem kontent i ma już niech sprawdzę... @Tectosmith 415 wyświetleń, 2 lajki i 30 moich autorskich zaglądnięć :)
    • @SomalijaPo co nam pierwiastki:)
    • @Waldemar_Talar_Talar Poducha zazwyczaj lubi posłuchać, taka już jest.
    • @violetta Raczej odkryła... 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...