Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

Gdy wykonujemy jakaś prace, liczy się czy został osiągnięty założony cel, to są jedyne kryteria
(bo co to za krawiec, który ma zrobic spodnie a wychodzi mu spódnica)
Pytanie czy szyć takie spodnie jak klient chce, czy jak nam się podoba 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez 8fun (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czytam, czytam i coraz bardziej popadam w czarną rozpacz nad swoim  wykształceniem  czy wręcz inteligencją.

No jakże mogłem nie dostrzec, że powtarzanie prawie w nieskończoność tych samych czterech wersów może mieć tak ścisły związek z mantrą, sanskrytem, koralikami dżapamali czy liczbą kriszny, a w konsekwencji z przesłaniem do nieskończoności. Już sam magiel powinien był nasunąć mi to przesłanie.

Nigdy sobie tego nie podaruję ;(

Jedyne, co choć w drobnym procencie mnie usprawiedliwia, to uczyniona przez przez le_mal uwaga, że magiel nie prauje tylko samych prześcieradeł.

Nie wiem, czy ktoś, a może nawet większość użytkowników tego forum nie poczuje się urażona, jeżeli wyrażę tu pogląd,  że my, skromni wyrobnicy poezji na tym portalu nie jesteśmy przygotowani do odbioru ze zrozumieniem, a co za tym idzie  z właściwą oceną tak wysublimowanych i przesyconych  filozoficzną  głębią tekstów, wymykających się swoim poziomem z wszelkiej klasyfikacji.

 

Proszę więc o wybaczenie

Zdesperowany AD

 

Edytowane przez AnDante (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam was obu -  podpisuje się dwoma rękoma i nogam jeżeli trzeba pod 

tym co Jacku napisałeś.

Dodam jeszcze że dla mnie to wiersz z kosmosu i o to się poróżniłem  z autorem  który bronił tylko swojej racji.

                                                                                                                                                    Pozd.                                                                                                                                   

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Ha! Ja też nie dostrzegłem wszystkich tych rzeczy, o których piszesz, pojawiły się w dyskusji. Ale mniejsza o to. Przybrałeś sarkastyczny ton, a to nienajlepsza tonacja do partnerskiej dyskusji. Nie porozmawiamy poważnie. Jesteś wielki, jesteś ponad, że ojej. Ale to też ciekawa pozycja.

Piszesz czego nie dostrzegłeś. No to może napisałbyś też, co dostrzegłeś, co poczułeś, pomyślałeś, jakie miałeś skojarzenia, wrażenia, spostrzeżenia.

Oczywiście jeśli jeszcze umiesz w takiej sytuacji oddzielić dzieło od twórcy i komentarzy, podejść tak, jakbyś pierwszy raz na nie spojrzał.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wszystko O.K ale wypowiadaj się  raczej w swoim imieniu. Historia i nie tylko zna masę przypadków takich wypowiedzi: w imię kobiet, ludu pracującego miast i wsi, itp.

Od razu się czerwona lampka w głowie zapala.Będę chciała - to się sama wypowiem.

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czyli jak tobie się nie podoba to jest z kosmosu” - myślę ze błędną jest taka ocena
Czy zadałeś sobie pytanie, dlaczego nie mogłeś dostrzec piękna, które widzieli inni  ?

Ja po przeczytaniu Magla zadałem sobie takie pytanie

Pozdrawiam 

Edytowane przez 8fun (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pokaż mi tych którzy zauważyli owe piękno - ilu ich było  - bo skoro twoim mniemaniu jest to

piękny wiersz to dlaczego tak niewielu to zauważyło -  a owe z kosmosu nie jest żadną 

obrazą tak się mówi gdy coś jest trudne.

A zresztą co je się będę tłumaczył ... nie widzę powodu.   

                                                                                                            Pozd.                                 

                                                                                                        

 

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ależ Droga Annie, zapewniam, że wypowiedziałem się wyłącznie w swoim imieniu, co zresztą nie jest trudne do zauważenia przy starannym czytaniu.

 A zaliczenie Cię do "skromnych wyrobników poezji" mogło nastąpić jedynie w wyniku pomyłki, będącej konsekwencją  faktu, że od pewnego czasu niewiele bywałem na forum, stąd mogłem nie dostrzec, że w Twojej osobie mamy prawdziwy klejnocik.

Przyjmij zatem serdeczne przeprosiny od skromnego wyrobnika poezji i wyłącz czerwona lampkę, aby nie nastąpiło przegrzanie.

 

Pozdrawiam

AD

 

Edytowane przez AnDante (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...