Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Z cyklu: 350 uniesień duszy     Kabaret   Oglądałem kiedyś kabaret Nie był tak śmieszny jak się wydaje   Znudził mi się w pewnej chwili Więc postanowiłem, że się z nim rozstaje   Mówią Ci śmiech to zdrowie Mówią Ci śmiej się bez opamiętania   Ile można śmiać się z samego siebie Jak długo można grać zimnego drania                        //Marcin z Frysztaka           Piszę opowieści, sztuki teatralne, dialogi kabaretowe i wiersze   Wszystkie moje książki          Za darmo Znajdziesz na stronie:          wilusz.org
    • Każdy człowiek stanowi zbiór poezji - pisany prozą samego życia I szczerze?  Warto go czytać, interpretować, bazgrać po nim i pytać!   I mimo, że skromnie zaprzecza - musi być w twardej oprawie: margines, rozdziały, errata, czerpany papier,  wartki monolog,  upiorne wieści ... Człowiek? Stwór niemal nie do opisania!  ...ociekający nadmiarem treści.  Upadły antykwariat: świat, smutek i miłość ...  Naprawdę to wszystko za darmo?!  Trzy okazowe egzemplarze - z sercową rękojeścią ...    
    • Jesień? Oddycha słodko skruszonym liściem  Chcesz końca świata? Oddam ci wszystkie ... 
    • Betonowa mgła.  Para kaloszy nie do pary. Tak strasznie leje i mgła, znacznie łatwiej teraz podglądać cudze zachody słońca. Niewiele mam do powiedzenia światu bulgoczącemu złowrogo wrzątkiem ludzkiej lawy  ... Jednocześnie - szukam kaloryfera o kształcie serca.  Na trudną zimę, z którą na pewno się minę:  milczeniem, zapomnieniem, przemijaniem, porzuceniem, grozą ... Śmierć od ludzkiego spojrzenia. Zmartwychwstanie?  Gdy igła kompasu wskazuje inny kierunek niż miejskie dżungle objuczone ciężarem opętańczego pieniądza. Najciekawsze życie wiedzie samo siebie.  Na ławkach. Zwłaszcza tych pustych. Bo wtedy jest czas by zapytać siebie: "po co?" Wykarczowany park.  Umieram. Przy grobie pusta ławka.  Tylko  ... "Po co?"  
    • Może mgłą zostaniesz? Blisko przy mnie staniesz cały świat wykluczysz Serca zawołaniem Może mgłą zostaniesz? W każdą porę roku skroplisz się w mym oku jak weselny taniec Może mgłą zostaniesz? Odporną na niże i wyże razem możemy wyżej gdy lęk w ramiona mi spadniesz Może mgłą zostaniesz? Szczerą, bratnią Duszą każdego wiersza Muzą nim czas nas dopadnie...   @Ewelina
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...