Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

dlatego warto


Rekomendowane odpowiedzi

piłeczka z lateksu w niej miliony

różnokolorowych mikrokuleczek

chropowate lub gładkie

twarde kłujące miękkie

świetliste i czarne

czepliwe jak dziady

 

ugniatana tworzy interakcje

pod mikroskopem dostrzeżesz

uśmiechy smutki łzy

i jak zmieniają się

kolory i tekstury

 

czasem wśród kulek

jedna zaświeci mocniej

nieświadomy latarnik

odpala kolejne latarnie

w sercach ciemnych ulic

 

gdzieś dalej

kulka-kałamarnica

puszcza atrament

tankowiec z wyciekiem ropy

zatruwa umysły

na wielką skalę

 

dlatego warto

(choćby tylko?)

zacząć od siebie

 

:)

 

Edytowane przez Luule (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki beto, cieszę się, że pasuje:)

(śmiej się, śmiej, a ja rozdarta jak Werter:P Obco mi było z nowym, choć z wielu względów był właściwszy - tak czy inaczej wykorzystałam limit 3zmian przysługujących w okresie 50dni:P

Zostały w razie huśtawek opcje zmiany zdjęć, chyba bez ograniczeń ) Pozdrawiam

Edytowane przez Luule (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Org nie działał cały dzień, naprawili dopiero po 22. 

To tylko przezroczysta piłka akurat do dłoni, w niej małe kuleczki, np. rozmiaru nasionek chia (szałwii hiszp.). Tak to widzę, a nie jest to wytwór na potrzeby wiersza, ale taka moja dziwna wieloletnia już teoria interakcji międzyludzkich. Zawsze jak rozmawiam/myślę o wpływie bezpośrednich i pośrednich czynów na innych, to gniotę w myślach taką piłkę. (Ale zapewne to odejdzie, bo często jak coś opiszę, to to znika:( może to znak, by nie pisać:P). Pzdr

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

kinetic foam - od razu mi się z tym skojarzyło, no właśnie, ale Twoje kinetic people jest doskonalsze, bo tworzą interakcje. Tylko dlaczego "jak dziady"?  ;) (chyba muszę nick zmienić)

Bardzo ciekawie przetransponowane na wciąż testowaną zabawkę, czyli na nas.

Pozdrawiam.

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

:) ciekawa metafora. 

A dziady (rzepy łopianu), bo niektórzy tak mocno się wczepiają w drugich, albo ci z rzepem sami fundują sobie bycie pod wpływem jednej osoby- może to być pozytywne i negatywne w skutkach, ale zawsze zawężone i w jakiś sposób niebezpieczne. 

Z nickiem to czuję przytyk, a jak nie, to rób jak uważasz, najwyżej przejdziesz taką samą głupią drogę:P

Pozdrawiam - Joanna Daria na wzór Joanny d'Arc w ojcowym popępkowym poczuciu humoru i weny;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • to nie sen  świat rozpada się na kawałki  fruwające ręce nogi  kawałki dzieci  szarpane przez  zgłodniałe psy  choroby zjadają żywcem  z dziurawych ścian  spoglądają smutne oczy  nie przerażają nikogo wywołują uśmiech  takie obrazki są  codziennością  konsumujemy je tlumnie w TV po kolacji na deser    to zabawy w wojnę  panów polityków  w białych koszulach  nie tylko na Ukrainie i Libanie    a my  my... nas jakby nie było  namaszczamy ich    12.2024  andrew
    • A wołanie tłumu, gdy trwogi miały swój ton, Ja-przezroczysta, próżna, jak papierowy tron, co wiatr niesie w dal. Miała, straciła, w płaczu nadziei obłed, Bluźni ciernie, róży płatki obłędne, krwią zraniona w duszy.   Urodziwa, lecząca woda, w jej lustrze odbicie czyste, Głosem spłoszyła, na wierzbie z głową wciąż wpatrzoną. Żywicą krwawi, lecz pnie się ku niebu, kwitnie w ciszy, Choć gwiazd nie dotknie, wciąż wyżej rośnie, ponad czas, ponad świat.   Korzenie nieszczęścia, płytkie, lecz silne jak kłącza tej wierzy, Wśród wierzby rozwiewają smutek, jak jej łzy, jak jej śpiew, na szkle rysa Wciąż się pnie, choć łamie ją wiatr, choć z serca wycieka żywica, Nie dotknie gwiazd, lecz w swym wzroście nie ustanie, płacząca ta wierzba.     A cry of the crowd, when dread took its tone, I-transparent, hollow, like a paper throne, Carried by winds to the faraway vale. She had it, she lost it, in hope’s wailing spell, Cursing the thorns, the rose’s bewitched veil, Bloodied in soul, in her anguish frail.   Graceful, healing water, her mirror’s clear gleam, Her voice once startled, on the willow’s dream. Bleeding with resin, yet climbing the skies, Blooming in silence, though stars she won’t prize, She reaches still higher, beyond worlds, beyond time.   Roots of misfortune, shallow yet strong, Entwined like the willow’s mournful song. Her sorrow’s dispersed, as her tears softly chime, A crack in the glass, a fracture in rhyme. Though broken by winds, her heart leaks resin, Yet the weeping willow will rise, ever driven.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W każdym razie, w wierszach ty To zawsze podmiot liryczny.pzdr  
    • Jestem taki opiekuńczy i zrozumieć wszystkich mogę cierpliwości mam tak wiele wskażę innym prostą drogę jestem miły i uczynny kocham dzieci i zwierzęta nie brak mi inteligencji kto mnie spotka zapamięta jestem piękny ponad miarę włosy lśnią na mojej głowie zęby białe jak perełki ciała piękna nie wypowiem i tak dziwię się tym ludziom każdy gardzi poniewiera że nie lubią mnie a przecież jestem skromny jak cholera  
    • Dlaczego serce moje Do Ciebie śpiewa Bez wzajemności   Dlaczego szarpie Twej bliskości brak Tak długi już czas   Dlaczego lustrzanie Nie dzieje się nic Na drugim końcu nici   Dlaczego kielich miłości Solą łez smakuje Tęsknoty niespełnionej   Dlaczego nadzieja  Umrzeć nie chce W obliczu codzienności   Co tak naprawdę  Przędzie między nami los Pod osłoną rzeczywistości
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...