Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

- dyńka pracuje -

bronmus45

Przez bronmus45
w Limeryki

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

bronmus45

bronmus45

Opublikowano
Opublikowano

Sprytnemu Felkowi gdzieś spod Radzymina,

wyrosła w ogrodzie bardzo duża dynia.

Wino więc z niej sobie zrobił

- sfermentował, przysposobił.

Wypił sporo tego. Niedługo wyliniał.

.

P.S - wylinieć w znaczeniu wyłysieć (pot.)

.

obrazek z sieci

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

4
Maria_M

Maria_M

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Kobiety raczej nie łysieją, na szczęście. To przypadłość facetów, więc mam propozycję: ja piję napój dyniowy, Ty „liniejesz” :)))) może być?

1
bronmus45

bronmus45

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

- ja też nie - bo nie wiem, czym tam jeszcze mógł doprawić ...

- żarty żartami, a czy limeryk to ma być i prawdziwy i poważny?

taka sobie licentia poetica, jeśliby ktoś pytał ...

 

Maria_M

Maria_M

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj gościu, witaj Bronek,

nie mam nic na swą obronę

i bez bicia się przyznaję,

tak, wyrwałam włosów parę

 

na potrzeby pięknej skóry

depilacją na dół z góry.

 

A fryzura męża Felka

jest już trochę przerzedzona,

lecz nie moja to zasługa

tylko czas go tak oskubał.

:)

 

 

 

bronmus45

bronmus45

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

~~~~~~~~~~

(...) ach, to tak!!! Więc rękoczyny

które sama, bez przyczyny

na swym mężu, Felku biednym

wyczyniałaś, skubiąc włosy (...)

.

To zrozumieć mi nie sposób, 

by ślubnego od lat wielu

za spożycie nieco chmielu

sponiewierać na wyglądzie.

.

Sprawa winna być wnet w sądzie,

który wyrok wyda na Cię.

Już nie mieszkać będziesz w chacie,

lecz pod celą, gdzie są kraty.

.

- ja spisuję Cię na straty -

+

1
Maria_M

Maria_M

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ale z Ciebie dziwny chłopak

zrozumiałeś coś na opak,

sądem straszysz, mówisz: cela

ja niewinna jestem frela

 

za kratami mnie nie ujrzysz,

bo na czas łysienia męża 

prałam w rzece se firanki

i gadałam z mężem Hanki,

 

póżniej tarłam coś na tarze,

żaden sąd mnie nie ukarze.

:)

 

 

 

1
bronmus45

bronmus45

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

Sąd Cię skaże, bo mu każe

proboszcz, co wraz z mężem Twoim

właśnie wino z "dyńki" łoił.

 

Z nimi były zakonnice

- jedna z nich nawet spódnicę

zostawiła gdzieś pod krzakiem.

 

Tak więc Twoim nieborakiem

mężem - a nie jakimś tu bydlakiem

zajmą się czcigodne władze.

...

Te, co Ciebie wnet posadzą...

~~~~~~~~

P.S - dobranoc - czas spać ~~~~~~

Edytowane przez musbron1945 (wyświetl historię edycji)
Maria_M

Maria_M

Opublikowano
Opublikowano

O, nie wiedziałam, że do picia,

ma ściągnięta być spódnica,

 

księżuś i zakonnic wiele

niech się raczą tanim chmielem,

 

towarzystwem takim gardzę,

sądów również się nie boję

bo mam strzelbę i naboje,

 

sprawiedliwość to jest jedno,

ale  racja po mej stronie.

:)

 

 

 

bronmus45

bronmus45

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Racja po Twojej stronie, powiadasz paniusiu

- nie jesteś od Pawlaków powabną Anusią -

więc ni pleban, ni sołtys tutaj nie pomogą.

Będziesz więc za kratami prawie jedną nogą.

.

Twa strzelba i naboje są już zbyt popsute

- a Ty robisz tu z nimi jakowąś porutę -

Nikt się ich nie przestraszy, nawet zakonnica,

która biega i szuka tej swojej spódnicy.

.

Pokutę tutaj świecką zaraz Ci wyznaczę

- kupisz mi litr Smirnoffa i dwa udka kacze -

upieczone i miękkie, żebym miał przekąskę.

Skrzynkę piwa do tego. I szczypiorku wiązkę.

.

(...) Jak spełnisz te wymogi, to może sędziowie

odstąpią od karania. Jeśli im tak powiem (...)

Maria_M

Maria_M

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

??

Kufel piwa ci wystarczy,

drink z wisienką również podam,

by cię nie bolała głowa.

 

A z przekąską będzie słabiej,

bo mam udka, ale żabie

 

i do śmiechu jeszcze dodam,

tak, jam Andzia Pawlakowa.

:)

Koniec

 

 

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Corleone 11
      On (3)

      Przez Corleone 11 · Opublikowano

      Pożegnałam się z nim około szóstej nad ranem w Poniedziałek... mniejsza o datę. Impreza praktycznie dogasła; Amanda, pełniąc rolę gospodyni, podczas gdy ja byłam zajęta rozmową z Andrzejem, zamykała drzwi za kolejnymi gośćmi. Toteż, z osoby na osobę - czy też z wyjścia na wyjście - robiło się coraz bardziej pusto.     Rozmawialiśmy aż do rana, do ostatnich chwil przed jego wyjazdem do swojego miasta i przed urlopem, który zaplanował - jeszcze przed poznaniem mnie - że spędzi w Chinach. Krótko przed tym, nim wyszedł,  popatrzył do kalendarza w telefonie.     - To jeszcze tyle dni, nim znów cię zobaczę... - powiedział markotnie.     - Zleci - odpowiedziałam szybko obojętnym tonem, chcąc ukryć własny smutek. Zresztą: co da smucenie się? Wiedziałam, że z obiektywnego punktu widzenia mam rację. Minie ten czas nam obojgu: jemu szybciej niż myśli, a mnie... Właśnie: a mnie?     Skreślałam na końcowo-majowej, a potem na czerwcowe, kartce ściennego kalendarza kolejne dni. Każdego dnia wieczorem, gdy kończył się, tuż przed pójściem spać. I patrzyłam na powoli malejącą liczbę tych, które przede nami pozostały. Istotnie, zlatywały. Myślałam, że będzie działo się to szybciej. Patrzyłam i myślałam, kląc w duchu, że przez ostrożność nie podałam mu swojego numeru telefonu.     - Nie, Andrzej, to za wcześnie - wykręcałam się, jak tylko mogłam. Z jednej strony zadowolona, że nie naciskał, a z drugiej zła, że tego nie robił. - Chcesz, żebym ci zaufała bardziej, to daj mi czas. Prosiłam: nie przyspieszaj. Tak, wiem: zostawiłeś mi swoje wizytówki. Ale z tobą jest inaczej. Ty...     Wydawało mi się, że te dni miną ot tak. Jak klaśnięcie w dłonie. Jak powiedzenie: "Cześć". A najwyżej "Dobrze,  że jesteś". Mijały i zarazeam nie. Dwunasty dzień Czerwca... trzynasty... czternasty. Och, Andrzej!...     Myślałam. Jak jego podróż? Jak doleciał? Czy jest bezpieczny? To długa podróż. Szalony z niego człowiek, wybierać się tak daleko! Ale interesujący, ba! intrygujący. Także przez swoją ciekawość świata, nie tylko przez talent malarski i artystyczną działalność.     Myślałam. Gdy wrócisz - jeśli w ogóle wrócisz, jeśli nie zmienisz zdania i nie okażę się dla ciebie mijalną znajomością,  jeśli nie poznasz tam jakiejś Chinki, jak ja czarnowłosej - to co będzie z nami? Z naszą przyszłością? Zaangażujesz się naprawdę? Oddasz mi część swojego czasu, który dotychczas miałeś tylko dla siebie? Opuścisz swoje miasto i przeniesiesz się tu, aby być bliżej mnie tak, jak zapewniłeś? Jak daleko sięgnie twoje rozumienie moich problemów? Twoja cierpliwość? Jestem trudną osobą, o wielu sprawach wciąż nie zdążyłam ci powiedzieć! I wreszcie ja, ja sama! Tak dawno nikt był przy mnie blisko. Długo już jestem sama, tylko ze sprawami dnia codziennego, zdrowotnym kłopotem mojej mamy i z pracą. Czy jeszcze potrafię z kimś być?? Czy ty potrafisz??    Czas. Czekanie. Myśli.     Dobrze, że kolejny dzień minął. Że chociaż jeden dzień bliżej do momentu, w którym zadzwonisz do moich drzwi umówionego dnia o umówionej godzinie. A gdy otworzę je z bijącym mocniej sercem, będziesz tam. Wręczysz mi kwiaty, moje ulubione goździki. A może peonie, jeśli jeszcze będą w sprzedaży. Wejdziesz, odsuniesz na bok trzymany bukiet, zapewnisz mnie: "Dobrze, że jesteś", obejmiemy się, przytulimy...    Andrzej, zaczęło mi na tobie zależeć. Cholera, co narobiłeś?!    Czekam twojego powrotu. Spotkania.    Czas mija. Myślę.    Lipiec się zbliża...      Hua-Hin, 14. Czerwca 2025        
    • Robert Witold Gorzkowski
      Rozterka miłosna

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @lovej

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • wierszyki
      i

      Przez wierszyki · Opublikowano

      lubię opalać nogi ale czoła już nie nie tyle w chustce lepić pierogi ile skry mrozu łapać jak miech głęboką zieleń oczyma wodzić może w ramiona przygarnie mnie gdy w suchym korpus odważnie chłonie balon emocji w rwącym się śnie     gdy sypki parzy blade podeszwy ożywia złącza neuronów kwarc a w chmurze polar uszy tak pieści śnieg się zawiesza na czubku garb gdy palce kreślą pod przezroczystą taflą ósemki z jaskółczych gniazd wyfruną w oddech najcichsze z pieśni tyle by całym i żywym. Klaud          
    • Zawierucha7
      Sezamowe bajania

      Przez Zawierucha7 · Opublikowano

      obiecaj mi solennie że stu gwiazd diamenty zobaczę wkrótce jak Zodiak na astralnej ścieżce i jutro i pojutrze w sposób niepojęty będzie po stokroć cieplejsze  , boskie oraz lepsze     strun kosmicznych wiązki i pęki tachionów powiodą mnie do raju ,błękitnej laguny a dzieża pełna neutronów i boskich protonów da powód do podziwu chwały i do dumy     Astat. Wanad. I Brom.Układ okresowy lśni jak Zodiak srebrzyście wokół mojej głowy i z podziwem śmiem twierdzić - wiwat archimedes że Sezam się otwiera  jak silnik Mercedes !! oto święto fizyków i matematyków Algebra emocji !! wiosna eksploduje zielenią w boskiej Kapadocji !!
    • Łukasz Jasiński
      Rosa

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      @violetta   Bzdury! Hamas jest organizacją narodowowyzwoleńczą i został stworzony przez Mossad za przyzwoleniem Centralnej Agencji Wywiadowczej - CIA, cel: kontrolowanie władzy w demokratycznym państwie - Palestynie, tak: ma pani prawo do własnego zdania, ja - też i tym bardziej: mam prawo demaskować głupotę i niszczyć w zarodku agresję, także: zawstydzać, ośmieszać i kompromitować - adwersarzy - używając czystej logiki i merytorycznych argumentów opartych na realnych faktach - dowodach.   Łukasz Jasiński 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...