Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Oda do niczego


Wietrzykletni

Rekomendowane odpowiedzi

Tak trudno czasami

cokolwiek powiedzieć

by było ważne a zarazem

czytelnikowi przyjazne

Nietzsche potrafił

zauważył wpływ górskiej jaskini

na to co ważne

myśl z pozoru błaha

w zimnych skałach

nabierała rozmachu

jakby echo potęgowało jej wartość

rozbrzmiewała nie głowie

lecz w skalnej grocie

wcześniej Mahomet

to niesamowite zjawisko też

zauważył nim postawił

ostatnią kropkę nad i

a może nam by było łatwiej

w grocie zebrać myśli

by móc choć raz

cokolwiek powiedzieć.

Edytowane przez Wietrzykletni (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

To nie dla mnie.

Nie potrafię znaleźć wzniosłego tematu, wzniosłego stylu ani tego co oda ma sławić.

Nie kojarzę z Nietzschem umiejętności przekazywania tego co czytelnikowi przyjazne, ani z Mahometem tego co wzniosłe, pojęcia nie mam nad jakim "i" kropkę postawił.

No ale ja jestem tylko prosty inżynier zwyczajny i mówię za siebie.. do mnie to nie przemawia.

Edytowane przez Freemen (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Polecam "Ody" (2015) Andrzeja Jakuba Mularczyka:

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

zaprezentowany wiersz idealnie się mieści w tym gatunku. Nie tyle klasycznym, co przewrotnym ;-) 

Edytowane przez befana_di_campi (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Przeczytałam...

Cytuję :

Oda – utwór

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

, który charakteryzuje się wzniosłością tematu i stylu, sławi ideę, wydarzenie lub czas. Zwykle cechuje ją także zbiorowy podmiot wypowiedzi. Należała do najpopularniejszych form poezji klasycznej.

W i w oda była w przeciwieństwie do utworem o tematyce świeckiej, wychwalającym np. miasta, ludzi lub pewne pojęcia abstrakcyjne. Charakteryzuje się zawartością elementów pochwalnych, , śpiewnością i melodyjnością. Zrytmizowanie osiągnięte jest za pomocą regularności i stałego miejsca .

 

Z całym szacunkiem dla  autora,  nie wiem czy ten tekst można nazwać odą.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Zaciekawiony zajrzałem, choć nie sądziłem że Andrzej Mularczyk jest w tej sprawie autorytetem, no ale...

Weźmy na przykład "odę do kapusty", co prawda normalnie kapusta zbyt wzniosła nie jest, ale można to uznać za żart literacki o ile utówr inne warunki i ody spełnia. W Odzie do kapusty tak jest, utwór wysławia kapustę, a jego styl jest pozowany na "wzniosły".

Tu niczego takiego nie mogę się dopatrzyć.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

oczywiście, powinniśmy zebrać się w grotach i tam pozostać,

dając "zwierzętom" pełne możliwości, a nuż by się pozagryzały?

Może po latach dałoby się jeszcze żyć na cmentarzyskach miast?

Ładnie Ci ten wiersz się "plecie" :)

Pozdrawiam

PS

Nie wiem czy to celowe, ale, czy nie powinno być"

rozbrzmiewała nie w głowie  {?)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

nie myślałem, że ta oda do niczego, bo w zasadzie to do czego,

zainteresuje Państwa, ale miło w tak ciekawym gronie powiedzmy

"po obcować" z poezją i ciekawymi przemyśleniami.

podobno myślenie ma przyszłość,

a z drugiej strony to też tak uważam

oddajmy Ziemię tym którzy jej nie zabiją.

Oj bym zapomniał:

"pojęcia nie mam nad jakim "i" kropkę postawił."

w tym wypadku chodziło o  ' i ' ze słowa Islam.

Edytowane przez Wietrzykletni (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • w rododendronach ogrody i domy tak czyste w kolorze jak powrót w Les Houches spadzistych stodół pustych wybielonych szkło fotowoltaik zaczepia nie burz   maj mu czy maj — komin ceglany wysoki i skansen epoki i traw miękki szal Maliny cielisi różanecznik winny przy drodze się ścieląc pachnąco na łby   ze szczytów wracamy w okowy łat się za(przęgamy) nieważne gdy środkiem Fiołkowej ulicy bo wyrwał się człowiek unosząc żwacz czepiec trawieniec jak cztery żołądki naszych serc         Ponikiew  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @[email protected]   Nieprawda, panie Grzesiu, jeśli ktoś używa pracy intelektualnej, to: ktoś inny musi ją wcielić w życie, otóż to: nie potrzebuję doradców (pasożytów), tylko: działaczy - oni powinni realizować mój pomysł, przypominam: kiedyś należałem do Polskiej Partii Narodowej i byłem niesamowicie aktywny, tak: z autopsji to wiem - jeśli ktoś ma dobry pomysł na Polskę - zaraz w jego otoczeniu znajduje się całe stado pasożytów - księży, prawników, alkoholików, bezdomnych, bezrobotnych, złodziei, psychopatów i wszelkiej maści cwaniaków, natomiast: kiedy pomysł nie uda się zrealizować, to: wszyscy ci "przyjaciele" uciekają i zostawiają pomysłodawcę samemu sobie i nic potem dziwnego - to dwunożne ssaki agresywne - taka jest okrutna i bolesna prawda, kończąc: dwa razy do tej samej rzeki nie wchodzę, dziękuję za komentarz i miłego dnia.   Łukasz Jasiński 
    • @poezja.tanczy   Bywają pomyłki bardziej bolesne, jak się widzi to, co się chce zobaczyć:). Pozdrawiam
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - miło że czytałeś - dzięki -                                                                    Pzdr. Witam - dziękuje za ten uśmiech -                                                                      Pzdr.
    • niepoliczalne są zdrady przypalone cygarem   w oparach whiskey i samowaru prowadzili nas czwórkami ( jak opowiada starsza pani ) tak jakby na potwierdzenie że w szaleństwie jest metoda   kule wyplułam razem z zębami po czym trupi konwejer i poczułam się częścią biblii narodziny mitu jedni uciekają kanałem a pozostali w piwnicy jedzą wapno ze ściany dość mam dość ofiarnych ołtarzy i pomników niby bohaterów   łubianka łubianka ciernistą drogą do piachu lub na duszę kajdanki  wyrok w zawieszeniu   przy akompaniamencie skowronków budzi mnie plusk w nurt rzeki spokojny          
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...