Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Tak trudno czasami

cokolwiek powiedzieć

by było ważne a zarazem

czytelnikowi przyjazne

Nietzsche potrafił

zauważył wpływ górskiej jaskini

na to co ważne

myśl z pozoru błaha

w zimnych skałach

nabierała rozmachu

jakby echo potęgowało jej wartość

rozbrzmiewała nie głowie

lecz w skalnej grocie

wcześniej Mahomet

to niesamowite zjawisko też

zauważył nim postawił

ostatnią kropkę nad i

a może nam by było łatwiej

w grocie zebrać myśli

by móc choć raz

cokolwiek powiedzieć.

Edytowane przez Wietrzykletni (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

To nie dla mnie.

Nie potrafię znaleźć wzniosłego tematu, wzniosłego stylu ani tego co oda ma sławić.

Nie kojarzę z Nietzschem umiejętności przekazywania tego co czytelnikowi przyjazne, ani z Mahometem tego co wzniosłe, pojęcia nie mam nad jakim "i" kropkę postawił.

No ale ja jestem tylko prosty inżynier zwyczajny i mówię za siebie.. do mnie to nie przemawia.

Edytowane przez Freemen (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Przeczytałam...

Cytuję :

Oda – utwór

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

, który charakteryzuje się wzniosłością tematu i stylu, sławi ideę, wydarzenie lub czas. Zwykle cechuje ją także zbiorowy podmiot wypowiedzi. Należała do najpopularniejszych form poezji klasycznej.

W i w oda była w przeciwieństwie do utworem o tematyce świeckiej, wychwalającym np. miasta, ludzi lub pewne pojęcia abstrakcyjne. Charakteryzuje się zawartością elementów pochwalnych, , śpiewnością i melodyjnością. Zrytmizowanie osiągnięte jest za pomocą regularności i stałego miejsca .

 

Z całym szacunkiem dla  autora,  nie wiem czy ten tekst można nazwać odą.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Zaciekawiony zajrzałem, choć nie sądziłem że Andrzej Mularczyk jest w tej sprawie autorytetem, no ale...

Weźmy na przykład "odę do kapusty", co prawda normalnie kapusta zbyt wzniosła nie jest, ale można to uznać za żart literacki o ile utówr inne warunki i ody spełnia. W Odzie do kapusty tak jest, utwór wysławia kapustę, a jego styl jest pozowany na "wzniosły".

Tu niczego takiego nie mogę się dopatrzyć.

Opublikowano

oczywiście, powinniśmy zebrać się w grotach i tam pozostać,

dając "zwierzętom" pełne możliwości, a nuż by się pozagryzały?

Może po latach dałoby się jeszcze żyć na cmentarzyskach miast?

Ładnie Ci ten wiersz się "plecie" :)

Pozdrawiam

PS

Nie wiem czy to celowe, ale, czy nie powinno być"

rozbrzmiewała nie w głowie  {?)

Opublikowano (edytowane)

nie myślałem, że ta oda do niczego, bo w zasadzie to do czego,

zainteresuje Państwa, ale miło w tak ciekawym gronie powiedzmy

"po obcować" z poezją i ciekawymi przemyśleniami.

podobno myślenie ma przyszłość,

a z drugiej strony to też tak uważam

oddajmy Ziemię tym którzy jej nie zabiją.

Oj bym zapomniał:

"pojęcia nie mam nad jakim "i" kropkę postawił."

w tym wypadku chodziło o  ' i ' ze słowa Islam.

Edytowane przez Wietrzykletni (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Marek.zak1 Oj Marek, w tej grze pozorów wspaniałych i początkowych, to nie zawsze tak wiadomo, że trafiłeś na panią kłótliwość. I pana kłótliwość dla równowagi również. I nie od razu masz świadomość, że jesteś jak ta kosa co natrafiła na kamień :) Faktem jest też że niniejszym istotnie nieco teoretyzuję...
    • @MigrenaBardzo dziękuję!  Dziękuję za ten piękny odczyt wiersza. Fascynuje mnie, jak opisałeś to jako "stabilizację psychiczną" - to trafne określenie tego, co czujemy w tych porannych momentach. :) Jesteś niezawodny!  @ChristineBardzo dziękuję! Też pokochałam nauki ścisłe i daję tego dowód w swojej pisaninie. :) @tie-breakBardzo dziękuję za tak świetny i trafny komentarz! :)  @huzarc@iwonaromaSerdecznie dziękuję! 
    • androidy na ulicach androidy w domach androidy w glowach , brak ducha brak wiary , moze juz cala ludzkosc przegrana . czlowiek + przyroda ? nie ma tego w programie , jest tylko ekonomia i waluta i chow klatkowy . a kosciol zamiast byc pomoca  to sami wiecie jak jest . zaraz 41 i czuje sie jak ostatni z gatunku zagrozony wyginieciem . 
    • W mig w ośmiu stół otoczyli W dół, jak jeden mąż, patrzyli ,,Szanowny doktorze! To ten martwy?" Lecz doktor już był gotów i zwarty. Zignorował swych uczniów pytania I się zabrał do ciała martwego oglądania: Wpierw wyciąga upiorne instrumenty I nic go nie powstrzyma - taki zawzięty! Skalpel w dłoni trzyma, a dłoń ma niemałą Upuszcza i rękę już rozcina klingą całą Wtem więzadła i nerwy się ukazują I uczniowie, nieprzygotowani, naraz padają. Dwóch zemdlało, pięciu zostało Mówi doktor: ,,Stójcie! Jako się stało!" Ślinę przełknęli adepci sztuki medycznej A on bierze do ręki narzędzie nożyce. Chwycił i skórę z ręki lewej ściąga Kolejny jak truposz na polu pada Doktor ni się wzdrygnął, iskra mu w oku płonie I tylko gniew na uczniów z gardzieli zionie. ,,Idioci!" - woła profesor bez nadziei, ,,Cóżeście przez tyle lat na uczelni robili?" Potem się opanuje i nerw uczniom pokazuje A kolejny, zemdlony, we własne wymiociny się pakuje. Nieboszczyk leży jak leżał i doktor prawie nic nie powiedział Lecz zaczyna lekcję: ,,Oto nerw moi drodzy", kolejny zemdlał... Dwóch zostało i po sobie nic poznawać nie dają Lecz jak patrzą, to się czasem na trupie wzdrygają. Kiedy lekcję skończył, pan doktor zacny, Uznał, że wysiłek jego jest marny, Bo dwóch zostało do końca, A jeden nie pojął nic z truposza. Tak tylko dodam: wiersz jest mój, ale przekopiowany z innego portalu. Kiedyś go zamieściłem, a teraz wrzucam tutaj, bo widzę, że większa aktywność :)
    • zamiotłem pod dywan miłość,  pragnienie i ten brakujący kawałek szczęścia, sprawiłby, że było by pełne.    jest blisko, obok i mogę patrzeć jak nikt inny nie wie,  co tam jest.   troszczyć się by nikt nie zalał kawą,  bo odkryje i nie daj Boże,  posprząta.   pilnować, by zdejmowali buty i nie wchodzili z nimi  do tego świata.    to ziemia która jest płaska,  nie realna,  największa teoria spiskowa naszych dziejów,    a jednak z góry świeci na nią księżyc.  Nasz ten sam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...