Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

  • 1 rok później...
Opublikowano

Miałabym dla Ciebie zdjatko z olimpiady w Moskwie w 1980 r. Kiedy to Polak Kozakiewicz zdobył złoto w skoku o tyczce. Wtedy była zimna wojna i olimpiady, a własciwie Igrzyska Olimpijskie były w dwóch miastach. Chore. Kozakiewicz pokazał o tak Zgiął ramię na nim położył drugą rękę - zdjatko nie chce mi się mi otworzyć, bałagan mam w komputerze, coś nawala. 

Opublikowano (edytowane)

@Justyna Adamczewska Ta olimpiada to była dla bolszewików klapa. Została zbojkotowana przez bardzo wiele państw. Poza tym nie wiadomo czy Breżniew był jeszcze czegokolwiek świadom, bowiem był już naprawdę bardzo chory. Istnieją pewne relacje, w których mowa, że przywódca nawet nie wiedział co czyta patrząc na teksty swoich przemówień. Nie wiem czy czasami nie wspominał o tym prof. Paweł Wieczorkiewicz.

 

PS: ...chociaż nie wiem czy Twój post był kierowany do mnie. :-)

Edytowane przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Mnie chodzi o to, że Kozakiewicz wziął w niej udział, ale gest... wiele mówi o tym, co o o niej myślał. Jak to śpiewali "...I TAK ROZUMIEĆ TRZEBA JAŁTĘ..." 

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

BO TO GEST ZWYCIĘSTWA NAD KOMUNĄ. 

Zimna wojna to było polowanie, jak w moim wierszu. 

Opublikowano (edytowane)

@Justyna Adamczewska Co do Jałty, czytałem opinie historyków o Roosevelt'cie. Czytałem, że to był skrajnie antypolski prezydent i generalnie miał gdzieś naszą przyszłość jak i los przyszłych państw satelickich ZSRR. Paradoksem jest, że gdyby Roosevelt zmarł wcześniej to być może los sowieckiej zachodniej granicy byłby zupełnie inny. Churchil vs Roosevelt i Stalin - nie było żadnych szans.

 

Precz z komuną!

Edytowane przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Powyższy kolega jest właśnie jedną z form agresji na tym forum.  Ponawiam, co napisałem wcześniej.  Dodam jeszcze jedynie, że epilog w Twoim wierszu jest dwuznaczny a środowisko tutaj jest zorientowane religijnie więc nie mam pojęcia, jak zareagują.  Życzę powodzenia. 
    • @Robert Witold Gorzkowski   Napisałeś bardzo intrygujący, zmysłowy wiersz o intensywnym doświadczeniu bliskości i pożądania. Wiersz działa jak impresja - stany, obrazy, doznania w ich intensywności i ulotności, a także jest tu ekstaza maetafizyczna. Bardzo mi się podoba.  
    • MRÓWKI część druga Później się okazało, że zajęły całą polanę po brzegi, a więc szybka ucieczka była raczej niemożliwa. Zatem nie było możliwości, aby wyjść na zewnątrz namiotu bezpiecznie, a mrówek coraz więcej gromadziło się w namiocie.  Przestraszyłem się nie na żarty i nagle przypomniałem sobie wczorajsze zdarzenie. Wędrując przez las i szukając dogodnego miejsca na rozbicie namiotu, ponieważ postanowiłem spędzić tam noc na pobliskiej polanie, poczułem w pewnym momencie ugryzienie podobne do tego jakie doświadczyłem przed chwilą. Zobaczyłem na nodze duża czerwoną mrówkę, a więc to ta mała istota była przyczyną nagłego bólu.  Rozgniewany z powodu zadanego mi bólu i w odruchu adrenaliny rzuciłem kamieniem w mrowisko, których o dziwo było sporo w tym miejscu, znajdujące się nieopodal starego dębu. To był błąd, który doprowadził mnie do obecnej niewesołej sytuacji.  Zamiast strząsnąć  mrówkę z nogi i uciekać z tego miejsca tak szybko jak tylko możliwe to ja na przekór zaistniałej sytuacji rozbiłem namiot niedaleko tegoż mrowiska.  Szczerze mówiąc nie przypuszczałem, że mrówki potrafią się mścić i że jest ich tak wiele. Przypomniało mi się, że czytałem niegdyś o mrówkach żyjących w Australii i Afryce, które wędrują gromadnie i pożerają wszystko co żywe napotykają na swojej drodze. Te mrówki co otaczały mój namiot, na moje szczęście nie należały do tego żarłocznego gatunku, lecz to nie oznacza, że nie były  groźne. Uświadomiłem sobie grozę sytuacji i nie pozostało mi nic innego jak tylko szybka próba ucieczki z polany.   cdn. 
    • @andrew   To piękny wiersz o ulotności chwili i sile wyobraźni. Uchwyciłeś coś, co chyba każdy zna - ten moment, gdy jedno spojrzenie wystarczy, by w ułamku sekundy stworzyć całą historię. Pozdrawiam. :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...