Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Widywałam go w gęstych śnieżycach

dawno temu, w zamierzchłych już czasach,

w mglistym dniu albo w blasku latarni.

Tańczył walca, pojawiał się, znikał,

w piruetach na palcach, obcasach,

mały duszek śniegowy figlarny.

 

Bardzo dawno nie było go w mieście,

zniknął razem ze śniegiem i wichrem,

od lat pustka, szaruga i chlapa,

człek zapomniał o duszku nareszcie,

o zimowych szaleństwach w dzieciństwie,

tylko czeka się – oby do lata.

 

A tu raptem wyjrzałam przez okno

i – jest duszek! Wiruje jak żywy

nad dachami, drzewami, blokami!

Zdziecinniałam czy padło na oko?

Przezroczysty, puszysty, ruchliwy –

tak jak dawniej, powrócił, jest z nami!

 

Skoro znów mnie zaprasza do tańca,

do „orzełka” z tarzaniem się w śniegu,

do lepienia bałwanów przy płotach –

to znów chyba pojeżdżę na sankach

i poślizgiem na lodzie z rozbiegu.

Nie wypada w tym wieku? A co tam!

 

26.01.2018 r.

Opublikowano

Witaj

by to nie bylo Yety

ktore porywa i slkada w ofiarach

 

 

No moze istota dla ktorej

kobiecosc jest doskonaloscia energi

 

i bedzie ci sprawial samie przyjemnosci

nawet te o ktorych tu nie piszemy.

 

Zdrowia zycze

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję, Ithiel.

Czy dla dzieci? Na pewno o wspomnieniu z dzieciństwa i o tym, że jest we mnie wciąż tamto dziecko. Ale czy dzieci akurat wychwycą tę myśl w wierszu?
A pisany dziecięcym językiem - no bo taki temat i takie wspomnienia, i taka natura we mnie, kiedy widzę śnieg. :)))

Opublikowano

Witaj Oxyvio -  oj to były zimy a teraz jak sie trafi to pofigluje -  uroczo dziś u ciebie.

                                                                                                                                                                           Życzę prawdziwej zimy

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję, Waldemarze. Uroczo - bo na dworze nareszcie urocza zima! :)))

Oj, tak - drzewiej panie to zimy bywały! A tera to dwie pory deszczowe - ciepła i chłodna (jak mawia Kot).

Ale kiedy trafia się jaka śnieżyca, to od razu tamte zimy mi się przypominają i od razu wraca ten duszek tańczący w zamieci, jak w dzieciństwie.

I rzeczywiście tak było, że wiele lat go nie widziałam, zapomniałam o nim, a w tym roku w którejś śnieżycy nagle ciach! - zobaczyłam go przez okno w zawierusze - nagle mi się przypomniał, wrócił...

I napisałam wiersz.

 

Pewnie dziecinnieję na stare lata.

 

Życzę udanego piątku, Waldku.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję, Bolku.

Tamte zimy - to były zimy! Ale to se ne vrati, bo ociepliliśmy sobie klimat.

No cóż, dobrze, że w ogóle jeszcze czasami sypie śnieg.

Miłego! :)

Opublikowano

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Świetnie  napisałaś ten wiersz jest taki lekki i zabawny jak  ten duszek  śniegowy Kocham zimę i to białe szaleństwo...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No to witaj w klubie, Bajago!

Większość ludzi nie lubi śniegu i zimy, no bo zimno, ciemno, krótkie dni, śnieg trzeba zgarniać, a to ciężka praca...

Ale ja i tak kocham zimę. Jest cudna.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Waldemar_Talar_Talar Protestować oczywiście trzeba ale otwartym pozostaje pytanie o skuteczność takich protestów i ich zasięg... Pozdrawiam!
    • @violetta chcesz powiedzieć, że kiedy ludzkość wyginie, to pozostanie po nas jedynie wielkie milczenie wszechświata? na pewno są obcy. tylko na podobnym poziomie rozwoju, co my. i jeszcze się po prostu nie odnaleźliśmy za sprawą gigantycznych odległości w kosmosie. a te rozwinięte bardziej od nas nie manifestują swojej obecności przed nami, tak jak i my staramy się nie afiszować, kiedy badamy dziką zwierzynę na prerii. ale np takie mrówki chyba nie zdają sobie sprawy, że ktoś je obserwuje. one mają swój świat w mrowisku, w przenoszeniu liści, małych gałązek, w pilnowaniu królowej etc. to i ch cały świat. nie mają pojęcia, że istnieje jaj=kaś wyższa forma życia. my jesteśmy takimi mrówkami... @violetta albo obcy mają nas w głębokim poważaniu tak jak to opisali w Pikniku na skraju drogi, bracia Strugaccy? @violetta przylecieli, pobawili się, popikniklowali, nie interesując się nami kompletnie. zostawili tylko po sobie śmietnik z nieznanych ludzkości kosmicznych artefaktów...
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       Masz wszystko 9-tką Tutaj jest szerszy schodzek   Nieśmiało podpowiem wciąż liczę z tobą w nieskończoność Ups,  nie bij
    • @Arsis nie ma obcych:) jesteśmy sami we wszechświecie:) to co się dzieje w kosmosie, to my tego nie widzimy i nie czujemy:) @Arsis jesteśmy na dobrej ścieżce skoro się zachwycamy, odkrywamy komety:) lubię astronomię i astrologię również. 
    • @violetta to na pewno są obcy. chcą nam przekazać sygnał wow, ten sam co w 1977 roku. ale okazuje się, że to tylko absorpcja rodników, fotodysocjacja wody, za sprawą działania słońca... nic szczególnego. takie to wszystko pospolite, nijakie, takie to nieciekawe i zwykłe. ot zwykła lodowa bryła sprzed miliardów lat. ale może jednak... jest miliardowa część procenta, że to jednak.. @violetta tylko właśnie, co wtedy? skoro nie potrafimy się nawet dogadać między sobą? popatrz, co się dzieje na świecie, na tym ziemskim padole...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...