Wiem ...

[Maciej_Jackiewicz]

Wiem 

że patrzy przez okno niedomknięte 

  

na ten stary port niedokończonych  wen 

czy nasza łódź przybiła już do brzegu 

jak Penelopy co wieczór pruje 

jej drobna biała dłoń nici zwątpienia 

  

aby utkać z nich nieśmiertelną wiarę 

po raz kolejny raz jeszcze na nowo 

wiem że śni co noc ten sam bezbarwny sen 

a myśli pędzą jak w szalonym biegu 

  

ja wiem co serce zakochane czuje 

bo miłość dlań jest wyjątkowym darem 

choć może to dla innych niepojęte 

i wiem że serce ma takie ogromne 

  

noszę je nadal pomiędzy wierszami 

mówi mi kocham chociaż nie ustami 

zrozumiem przecież ten język milczenia 

kiedy znów powtórzę każde jej  słowo 

  

przywołam te miejsca zaczarowane 

wiem że zapisała je do sztambucha 

kiedy nadzieja nas wreszcie wysłucha 

popłyniemy na te wyspy nieznane 

  

gdzie 

wszystko jest zawsze  niewinne święte 

Edytowane 13 Stycznia 2018 przez Maciej_Jackiewicz (wyświetl historię edycji)

[Luule]

Witam. Podoba mi się metafora z Penelopą: nici zwątpienia w nieśmiertelną wiarę utkane, aczkolwiek coś mi tam nie gra brzmieniowo, jakby coś nie tak poodmieniane.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pozdrawiam

[azk]

Od nici w mitologii były Ariadna i Parki. Penelopa symbolizuje niezachwianą wierność.

[Maciej_Jackiewicz]

zgadza się , ale to Penelopa ,,zwodząc ubiegających się o jej rękę 136 zalotników (przyrzekła wybrać jednego z nich na męża, gdy ukończy tkać szatę dla swojego teścia) przy pomocy podstępu (aby odwlec ukończenie szaty, pruła nocą tkaninę, nad którą pracowała w dzień),, (cyt. za Wikipedią)

[Maciej_Jackiewicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 tak miało być Penelopy -już poprawiłem

dziękuję i pozdrawiam