Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

za mym oknem

za mą twierdzą

burza huczy wiatr szaleje

deszcz barwami słoty sennej

przyodziewa świat w zadumę

 

niebo moje niebo szare

niebo nocy i poranka

wstęgą mokrą cię owiały

łzy - perły mego różańca

 

za mym oknem

wiatr szaleje

za szybami widzę cienie

i ulotne przemijanie

nic nie zrobisz

nie zatrzymasz

tylko mówisz amen amen

 

a za oknem 

za mą twierdzą 

burza huczy wiatr szaleje

Opublikowano

łzy - perły mego różańca

 

metafora( w koncu wykozystalem to magiczne slowo ktore jest kluczem do otwarcia

ludzkiego umyslu, jak go otworzymy to spotkamy tam swoj byt duchowy i to jest magia)

rokzaniec kojazy mi sie z kolczatka na szyje mojego psa 

(a teraz konstruktywnie- program w komputerze, cos programuje

rozaniec to terz program indoktrynacji. Znajc klucz do swojego ja do tego co jest w tobie duchowe nie obrozea na szyje ktora chcesz zalozyc sobie i calemu swiatu. Jaka twierdza? Kazda istota powinna goscic w swym sercu wszystko co istnieje, a szczegulnie zlo by mu pokazac co to jest milosc.

,,

 ulotne przemijanie

nic nie zrobisz

nie zatrzymasz

tylko mówisz amen amen"

Kto przemija? Co przemija?

zmarsczki, osteoporoza, obiwsle cycki czy falusy?

Najseksowniejszy jest umysl podszyty osobowascia duszy.

 

pozdrawiam

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarc to jest wiersz z serii "ekstra mocny".   z Twojej serii i w Twoim stylu.   to mroczna, apokaliptyczna wizja samotnej śmierci na pobojowisku, gdzie ostatnim świadkiem rozpadu świata i człowieka staje się tylko żerujący kruk.   świetny !!!!!
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam ponownie - wszystko o/k - jesień kalendarzowa i życiowa                                 nie dokucza - jest w sam raz - oby tak dalej -                                                                                           Pzdr.uśmiechem.                                 
    • Witaj - Bezsenność siedziała naprzeciw. Milczała. Wiedziała wszystko. - pięknie to brzmi - wiersz na plus - ma klimat -                                                                                       Pzdr.jesiennie.
    • @Waldemar_Talar_Talar piszę, żeby może już nie gubić oczek i ludzi na swojej drodze. Zajęta ogarnianiem siebie, tracę innych z czucia. Ale to może moment przesilenia? Co u Ciebie Waldku? Jak się czujesz? 
    • @Migrena Idziemy - a czas nie ma odwagi nas dogonić. Wszystko w nas jest początkiem: szeptem, który dopiero chce być słowem, uśmiechem, który staje się światłem. Pięknie to napisałeś jest to kwint esencja wiersza. Czas który który przeistacza się w światło - jest Światłem, a jednocześnie współkochankiem który "nie ma odwagi nas dogonić", rywal czyhający na nasze potknięcia nieubłaganie kroczący za nami, aż do końca życia. Niosącym bądź będący boskim światłem poznania. On jest za nami i przed nami w zakrzywionej linii czasu. Bo za nami spowalnia, a przed nami w sensie życiowej podróży, powracamy do wcześniejszego punkt zakreślając pętlę czasową. Jednym słowem nic nie dzieje się bez przyczyny i tylko nasze decyzje powodują określone skutki odłożone w czasie. I tak jak nie mamy wpływu na czas na nieszczęścia na zdarzenia które mogą nas z czasem dopaść, mamy wpływ na „miłość” zawartą w prostym słowie „jesteś”. Trzeba ją pielęgnować by czas nam jej nie odebrał - wzruszyłeś mnie!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...