Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Przyszły do mnie i obsiadły                                                        

nie prosiłem ich tu wcale

i w ogóle się nie martwią,

rozgościły się na stałe.

 

Mam już ich po dziurki w nosie

całe czoło rozorały,

dłużej tego już nie zniosę,

zatopiłem się w nich cały.

 

Jestem taki rozstrojony

już nie myślę ze spokojem,

bezustannie mnie nękają,

nierozłączne - troski moje.

                                                       11.12.2017r.

Edytowane przez Bolesław_Pączyński (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A to france, też do mnie przychodzą.

A wiersz niby o troskach ale przyjemny, lekki, troski odpędza, jakby tabletka na poprawienie humoru. Podobasię!.

Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Miejscami za dużo zaimków

Może w drugim wersie - chociaż nieproszone wcale, bo w następnym znowu jest "ich"?

a ja ze spokojem myślę, że warto zmienić szyk słów

"już nie myślę ze spokojem",

bo po co ta przestawność?

A poza tym? Samo życie. Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...