Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

W strachu bezsilności


Rekomendowane odpowiedzi

W strachu bezsilności,

We mgle swych słabości,

W strefie półcienia,

Rozbrzmiewa niemoc istnienia.

Lustro pękło-nie znasz siebie?

Świat wiruje wokół ciebie,

Pędzi, dyszy, wciąż się zmienia,

Nie nadstawia już ramienia.

Brak oparcia, prawd o życiu,

Świat swój ogon je w ukryciu.

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Lady, dziwny wiersz, taki straszny z lekka.  "Bezsilność, słabośc, niemoc..." No, cóż bywa i tak. Mam jeszcze jedno - peel chce oparcia w lustrze? Nie rozumiem. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Jak lustro moze być oparciem? No moze chodzi o nasze odbicie w nim. Gdy dobrze wygladamy, co pokazuje lustro, to dobrze się czujemy, ale czasami rzeczywiście mozemy źle wyglądać i lustro też nam to pokaże. Nieubłagane jest. Pozdrawiam. J. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Strach przed bezsilnością - tak to jest zrozumiałe i ja też się tego boję, że będzie źle i nic nie da się zrobić. Pozdrawiam.

Staraj się nie rymować co wers, szczególnie rymami dokładnymi. To do przełknięcia jest w satyrze, albo w wierszykach dla dzieci.  I jeśli chcesz pisać wiersze z rymami, poczytaj znanych, żeby zobaczyć co można zrobić ze słowem. Pozdro.

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Bardzo podoba mi się twój wiersz , jest bardzo autentyczny. Nie ma nic gorszego , niż strach bezsilności...bycie zagubionym w dzisiejszym świecie nie jest oznaką słabości tylko wrażliwości. A brak wzorców , czy moralnych przewodników  nie nastraja optymistycznie. Przynajmniej ja tak odbieram ten wiersz.

Pozdrawiam serdecznie:)

Edytowane przez Landryn (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Jacek_Suchowicz Publikant
    • Gdyby ktoś był zainteresowany: mój autorski tomik wierszy pod tytułem - "Kowal i Podkowa" - może sobie zamówić w Archiwum Akt Nowych jako źródło historyczne lub badawcze, także: poszukać w Bibliotece Narodowej czasopism - "Uważam, że..." i "Tylko Polska" i "Sowa Mokotowa" - tam też publikowałem wiersze, ewentualnie: przez internet - na nieistniejącej już - "Krytyce Literackiej" - tam też można znaleźć moje eseje, dodam: za moich czasów czytanie książek było naturalną czynnością, a teraz? Czytanie i posiadania książek jest awansem na wyższy poziom drabiny społecznej? Śmiechu warte!!! Poziom został drastycznie obniżony i to ludzie zakompleksieni intelektualnie... Mam pisać dalej?   Łukasz Jasiński 
    • Obojetnosc.docx 1 / 1 Przez chwilę wròciła mi chęć do życia chęć do lepszego sobą bycia myślalem że się złych emocji pozbyłem dobrze myślałem lecz się za bardzo przestawiłem i się tez Tych dobrych  emocji pozbyłem   Byłem za bardzo empatyczny ,rozregulowalem się teraz jestem apatyczny zamiast się cieszyć życiem stałem się obojętny na wszystko co się w okòł mnie dzieje  nic do mnie nie dociera czy to piątek czy niedziela  nic nie czuję brak celów motywacji   taki moment rezygnacji nie czuję gniewu żalu ani miłości nic nie czuje zadnych uczuc jestem wstanie obojętności. Wiem że znów muszę w głowie pomajstrować by się mòc w końcu ustabilizować.              M.T  
    • I tak też można    Łukasz Jasiński 
    • @Marcin Tarnowski - dzięki - 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - dokładnie tak jak napisałeś - o czystej miłości -                                                                                                  Pzdr.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...