Ciche kochanie

[Książe i Róża]

Niespokojna cisza oplata mnie
Świat mówi szeptem, ma dusza też
Zatracam sie w wspomnień tle
Szukając tego, kim widzieć mnie chcesz

W 30 dni, z poczwarki w motyla się zmienię,
by dzień później okryć się twym ramieniem
Odleciec i patrzec z chmur na ziemię
Zostawic wszystko i zatracic sie marzeniem

Być wolnym, choć w więzieniu
Odrodzić na nowo, w tym skrytym marzeniu
Rozpalic twe serce mych oczu płomieniem
i czekac na ciebie z wiecznym utesknieniem

Bo gdy ta mara się skończy
I światłość znów nad snem zwycięzka stanie
Będe wiedzieć, że już nic nas nie rozłączy
Me idealne, wyśnione, ciche... Kochanie


Wiersz został zamieszczony w Warsztacie 27 grudnia. Proszę nie powielać. Ten do Kosza.
Moderator