Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

kim jestem

ewelina dyda
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

ewelina dyda

ewelina dyda

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Kim jestem?
Kobietą czy Mężczyzną?
Dzieckiem czy Dorosłą Kobietą?
Najpierw muszę poznać swoją płeć
Bo może uznam
Że Dorosłym Mężczyzną.

Dziecko wiele dostaje,
Dziecko nie musi nic dać.
Bycia Dorosłym trzeba się nauczyć,
Bo nie można dostawać zawsze,
Nie można dostawać tego czego się pragnie.
Ale Dziecko, które jeszcze nie dostało,
Czeka,
Że dostanie.
I nie chce zabawek
Nie cieszą go prezenty
Pragnie ciepła
Poczucia bezpieczeństwa
Poczucia, że jest ważne
Poczucia, że Jest.
Bo kiedy już to poczuje
Jest szansa
Że stanie się Kimś,
Bo jak być Dorosłym,
Kiedy nie jest się ważnym?
Jak być Kimś poprzez samo bycie?

Stało się
Dziecko czuje się ważne
Ale nadal nie wie kim jest
Kobietą czy Mężczyzną
Nie wie kim być chce
Bo nie widzi różnicy.
Ma ciało, ale ono nic nie znaczy
Bo ciało to tylko fizyka.
Dziecko to widzi,
I mówi, że jest kobietą,
Jeśli ma piersi,
Gdy ma penisa,
Że mężczyzną.
Ale nie wie, nie wie -
Bo nie widzi różnicy.
Płeć jest tylko fizyką dla niego.
Podniecają mężczyźni
A kobiety czasem też
Są piękne.

Ale kim jestem?
Nie wystarczy, że noszę spódnicę
Czy obcisłe bluzki
Nie wystarczy, że mam makijaż
Może to tylko maska?
A nie ja -
A jak nie?
I tego się boje.
Całe życie gram kobietę,
Bo mam piersi,
Ale nikt mi nie pokazał
Kim jest kobieta,
Jakie ma role,
Dlatego teraz mogę wybrać
I być Kobietą
...albo
Mężczyzną.
Mogę zostać homoseksualistką
I nie wstydzę się tego
Nie chcę masek
Chcę być kim jestem
Wyrażać siebie.
Mam złą fryzurę
Mówią „mało kobieca”
Zmienię
Bo chcę być Kobietą
A Mężczyźni mnie przerażają.
I nie o to chodzi
Że mnie nie podniecają
Ale ranią
Przez to, że są
Ale ja jestem silną kobietą
Chcę taką być
I nie dam się.

Pójdę do fryzjera,
Może schudnę,
A wtedy poczuję
Że jestem kobietą.
Ale czy jestem gotowa na taką zmianę?
Na to, żeby mężczyźni się interesowali?
Żeby zobaczyli moją kobiecość?
Piękno mojego ciała?
Tak, to po to mi nadwaga
Chroni mnie przed powodzeniem
A związków się boję
Mówię, że nie mam potrzeby
To w świadomości tak jest.
A tak naprawdę się boję
Nie czuję się jeszcze wystarczająco silna
Gotowa do bycia w związku
Bo może jeszcze przytyję?
I zacznie mi to przeszkadzać?

Nie jestem Dzieckiem
Jestem Kobietą, która pragnie
W każdym calu wyrażać siebie
Pragnie kochać
Pragnie być
Ale się boi
Wybrałam -
Jestem kobietą.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy

  • Ostatnio w Warsztacie

    • Triengel
      Ja - morderca

      Myślałem, że życie chce mi powiedzieć jedno

      Lecz się pomyliłem, gdy trafiłem w samo sedno

      Potencjał swój pełny odkryłem 

      Spodobał mi się, w końcu poczułem, że odżyłem 

      Konsekwencje może i będą duże, 

      Ale też i czemu miałbym się sprzeciwiać własnej naturze?

      W domku opuszczonym się zaszyję 

      I kto wie, może ludzie uznają, że już nie żyję.

       

                                *********

       

      Od dzieciństwa wmawiano mi, że będę nikim

      Nic nie osiągnę, mimo, że zawsze miałem dobre wyniki

      Rodzice - durnie - codziennie alkohol pili

      Często mnie do czerwoności bili

      Wstydziłem się gdziekolwiek wyjść 

      Gdyż rany, które miałem ciężko było zakryć.

       

      Rówieśnicy wcale lepsi nie byli,

      Do różnych czynów się odważyli,

      Nigdzie bezpiecznie się nie czułem,

      Dla nauczycieli byłem chyba duchem,

      Prośby i skargi moje zostały zignorowane,

      Mieli na mnie totalnie wyjebane,

      I co, czy jakoś na to zareagowałem?

      Nie - dzieckiem byłem i strasznie się wtedy bałem.

       

      Lata mijały, a ja wciąż taki sam

      Cichy, nielubiany, w skrócie jeden wielki chłam 

      W świat dorosłych wdrążyć się chciałem 

      Lecz prawdę powiedziawszy, niczego nie umiałem 

      Praca, pomyślałem, pozwoli mi się ogarnąć 

      Myśli złych natłok na bok zepchnąć.

       

      W warsztacie samochodowym mnie zatrudnili,

      Jedynie sprzątania i mycia nauczyli

      Dziwnych bardzo ludzi tam spotkałem 

      Chyba to nie dla mnie - pomyślałem 

      Szkoda jednak tak szybko było się poddać, 

      W końcu sam chciałem dorosłe życie poznać.

       

      Z czasem, okazało się, że popełniłem błąd 

      Mogłem uciec jak najdalej z tamtąd

      Wparowali ludzie w broń palną uzbrojeni

      Jakieś pieniądze oni bardzo chcieli

      Bez wahania szefa mojego zastrzelili,

      Resztę pracowników śmiertelnie pobili

      Ja ukryłem się w jednej z szafek

      Głupi sądziłem, że nie zajrzą do wszystkich wnęk.

       

      Moje najgorsze obawy się spełniły 

      Wydarzyły się rzeczy, które do końca życia będą mi się śniły 

      Drzwiczki raptownie otworzyli

      Wyciągnęli mnie z kryjówki, kogoś zawołali, a potem mocno w głowę uderzyli

      Traciłem powoli przytomność, mocno na podłogę upadłem 

      Krew ze mnie leciała, gdyż mokro pod głową miałem...

       

      Ocknąłem się po dłuższym czasie,

      Nie wiedziałem, co się wydarzyło właśnie 

      Otumaniony przez chwilę byłem 

      Lecz w końcu do podniesienia się odważyłem.

      Głowa mnie bolała jak cholera 

      Cóż, przeżyłem jako jedyny, trochę szkoda

      W duchu tak bardzo umrzeć bym chciał, 

      Ale los najwyraźniej inne plany miał. 

       

      Udało mi się w końcu wstać 

      Trochę ciężko mi było równowagę złapać 

      Rozejrzałem się dookoła siebie uważnie 

      Nie wiedziałem, czy ten spokój mogłem traktować na poważnie 

      Po chwili ruszyłem przed siebie

      Nie ukrywam, czułem się wtedy bardzo niepewnie

      Otworzyłem pobliskie drzwi i wszedłem do głównej hali

      Cisza, nikogo nie było, wszyscy już pojechali...

       

      Nie miałem pojęcia jak zareagować 

      Tak szczerze, to chciało mi śmiać,

      Widok tych wszystkich trupów 

      Uświadomił mi ile w życiu doznałem trudów, 

      Przecież ten jeden gość pod wpływem 

      Dotykał mnie, kiedy po pracy się myłem 

      A teraz leżał na ziemi martwy

      I tak jak cała reszta, zostanie on zapomniany. 

       

      Od tego momentu inaczej się czuję, 

      Morderstwami się strasznie lubuję, 

      Nikomu tego nie mówiłem,

      W tamtym zakładzie niedobitków dobiłem,  

      Dziwną przyjemność mi to sprawiło

      I to uczucie w pamięci utkwiło,

      Zabrzmi to wręcz niepokojąco 

      Myślenie o tym, działa na mnie kojąco. 

       

      Rodzice całe życie mnie bili,

      Ogromną krzywdę psychiczną mi wyrządzili,

      W własnym domu bezpiecznie się nie czułem 

      Z lękami się codziennie budziłem 

      Siniaki miałem praktycznie na całym ciele,

      Tego całego gówna było jeszcze wiele, 

      Ale powiedziałem temu dość,

      Niech sprawiedliwości stanie się zadość!

       

      Obudziło się we mnie dzikie zwierzę,

      A więc, zrobiłem to, do tej pory w to nie wierzę, 

      Matka i ojciec 

       

       

       

       

       

      Ogólnie to nie jest dokończone, pytam się was - czytelników, czy póki co ma to sens co pisze, wiele mam do poprawki, coś Chce jeszcze dodać, także na matka i ojciec się to nie skończy, ale chciałbym poznać waszą opinię co o tym wstępnie sądzicie, czy składniowo ma to sens itd

      0

  • Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • finch
      cisza cisza cisza

      Przez finch · Opublikowano

      przepiękny wieczór przyniósł słodki zapach gór czujny na ciepło zza wielu jednocześnie odemkniętych drzwi    ku temu co będzie nie dalej jak jutro ale niekoniecznie tak jak sobie wyobrażasz jeśli robisz to czasem przed snem   cisza cisza cisza   ----------------------------------- fot. wł. "a look into the silence"   svalbard/spitsbergen/longyerabyen/nybyen/2024

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • jan_komułzykant
      Jestem kamieniem

      Przez jan_komułzykant · Opublikowano

      @Ewelina

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Wewnętrzny Odgłos
      Oszukany zegar i kruchy mur

      Przez Wewnętrzny Odgłos · Opublikowano

      @Waldemar_Talar_Talar Czasem warto poczuć "chłód" i "głód", aby zdać sobie sprawę jakie większość z nas ma szczęście, że posiadamy dach nad głową i mamy co włożyć do garnka. Warto to doceniać i tym samym pamiętać, że każde doświadczenie, nawet to złe odgrywa w naszym życiu jakąś rolę i mamy jakieś wnioski z owego wyciągnąć. Utwór poruszający, dający do myślenia. Duży plus za rymy, jako że uwielbiam wiersze rymowane. Wszystkiego dobrego, pozdrawiam.
    • Wewnętrzny Odgłos
      Przemijanie

      Przez Wewnętrzny Odgłos · Opublikowano

      Przemijanie - co dzień stajesz się starszy, Mniej urodziwy, duchowo dojrzalszy, Pielęgnuj swe piękno, czystość sumienia, Posłuchaj jego, piękno tego brzmienia.   Przemijanie - materia zapomniana, Przez każdego tak silnie pożądana, Zostaw ją w końcu, skup się na sobie, Bo inaczej legniesz w głuchym grobie.   Przemijanie - porzuć ten ciężki bagaż, Boś ty nie jest w żadnym życiu tragarz, Idź lekko, dumnie i bardzo życzliwie, A zaczniesz się kochać, czuć się szczęśliwie.   Przemijanie - wszak dusza nieśmiertelna,  Choć dla niektórych mocno nieczytelna, Dorośniesz, zrozumiesz - mówili niegdyś, Lecz wiek chodzi swą ścieżką, tam, którędyś.   Przemijanie - wielki ląd nieodkryty, Przez nas tak mocno wszerz i wzdłuż przebyty, Szanuj go i dbaj, jak o swoje mienie, Nic nie jest twoje, zmień tegoż myślenie.   Przeminęło - ból, jędza, tęga rozpacz, Nie dał nam rady ten ognisty rogacz, Dobro to wiedza, a zło jest jej brakiem, Takie wnioski, przechadzając się parkiem.   Liście spadają, następuje ów śmierć, Tego czasu, jak co rok jedynie ćwierć, Wszystko wróci do życia, odrodzi się, Człowiek identycznie, lecę dalej, mknę.
    • MIROSŁAW C.
      dumka na jedno serce 2

      Przez MIROSŁAW C. · Opublikowano

      @Dagmara Gądek "Jedni nadal noszą w sobie strach, nie potrafią wyzbyć się nienawiści, drudzy szukają zbliżenia, konfrontacji, chłodnej oceny, inni potrzebują wybaczyć dawnym oprawcom, a są tacy, którzy milczą i odcinają się od tamtych wydarzeń – nie chcą pamiętać".   Dziękuję bardzo za komentarz, pozdrawiam. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...