Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

dziś jest dzień dziewczyn
są też i kwiaty
lampka wina 
i liczysz na więcej
moja zaś mina
brudne pranie w łazience
i ten tłum spraw
wytrącił Ci argumenty
i plan zbladł
pokrętny
bezbronnie się rozglądasz
po bezdrożach pościeli
piszesz że kochasz 

palcem po mapie i na niebie
tyle że ja zagubiona w atlasie
kolorowych deklinacji Ciebie
czuję spokój gdy śpisz
wreszcie mój moja
czysta kartka notatnika
słowem Ciebie
ostrożnie dotykam

Opublikowano

Ach, jak często tak bywa: Dzień Kobiet (lub inne święto "pani domu"), mąż/partner przychodzi z kwiatami i winem, potem czeka w łóżku, czeka i czeka... Aż usypia. A dlaczego? Bo "pani domu" do późnej nocy miota się jak w ukropie, żeby zdążyć z pilną robotą domową, w której "pan i władca" ani myśli jej pomóc, ani mu to w głowie nie postanie, nawet w dniu jej święta. Bo po prostu nikt nigdy mu nie powiedział, że w ogóle tak można.

No więc kiedy on już zaśnie, a ona kładzie się obok niego zmęczona późną nocą, cóż jej pozostaje? Tylko napisać odstresowujący wiersz... Bo rozmawiać nie ma już z kim ani o czym.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Simon Tracy   Ten wiersz to wielowarstwowa narracja, która przywodzi na myśl atmosferę dekadencką i symbolistyczną. Narrator to postać całkowicie wyalienowana z ludzkiego świata, nie rozumie ludzi - ich emocjonalności. Ale rzeczywiście najmocniejszym elementem jest sposób, w jaki opisuje martwą dziewczynę - z wyrafinowaną estetyką. Żałuje nie człowieka, ale zniszczonego piękna. To dekadencka wrażliwość, która stawia formę ponad treść, piękno ponad życie. Jest w tym tekście również teatralność - narrator traktuje ten dramat jako przedstawienie.  Ten tekst bardzo dobrze się czyta, bardzo mi się podoba.
    • @markchagall Witaj, czy może tak być, że troszkę pospieszyłęś/łaś się z publikacją i wkradło się parę drobych błęów. "A ciężko to pudełko" - podnieść, zamknąć..? , czy miało być "A ciężkie to  pudełko". Ale może wszystko jest zamierzone i celowe, nawet to, że jest tylko jedna kropka w środku wiersza, czy np. słwo "wstanie", a może  "w stanie". W poezji wszystko jest możliwe i dozwolne, więc jeśli tak miało być, to neich tak zostanie. A tak to pomysł fajny. Zakręcony.
    • Na osi życiowej narracji Czas mi wraca do jednego punktu  Zamknięty jestem w pudełku przeżyć Pośród pełnych kartonów  w pokoju czasoprzestrzeni.  A ciężko to pudełko Jakby było całym pokojem A mikroświat  Stał się ogromnym wszechświatem W którego złożoności się kompletnie gubię Wracając do punktu  Z którego nie jestem wstanie ubiec  
    • Sennnns... A potem kolejny dzień trwania w nonsensie w ruchu. Ileż to razy musiałem się tutaj obudzić, a mój budzik uchodził za wielką wredotę ...   Warszawa – Stegny, 29.12.2025r.
    • @Berenika97 też mam takie marzenie. Dlatego jestem tutaj na portalu, dlatego piszę i czytam wiersze. I wierzę w dobro, bo ono jest w każdym człowieku, tylko trzeba je dostrzec, nawet jak obwarowane jest wysokim żywopłotem z kolcami, to ja staram się ujżeć w nim kwitnące, pachnące róże.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...