Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jesień
poeci zasypiają gubiąc liście wierszy
z których kapią na chmury pełne kropel słowa
i kotłuje się w czaszach kolorowy deszcz

 

w lesie
sen razem z poetami morzy braci mniejszych
koniec baśni jeziornych, milknie trawomowa
znieruchomiał już postrach łąk i kniei – kleszcz

 

wrzesień
czas wracać do legowisk z ciepłych marzeń sennych
coraz rzadziej wędrować, coraz częściej ziewać
zamknąć w oczach zapasy ze słonecznych dróg

 

deseń
na ścianach i sufitach szaro-srebrnej weny
już brązowieć, beżowieć, odzłacać się trzeba
w karminowe nalewki zakląć słońca głóg

 

jesień
jak smutno odpływają włóczęgi rzekami
jednak dobrze mieć dokąd powracać co rok
górskich krzyków poeci, słów równinnych cyganie
niech nas śnieżna Kaliope przy kominku zastanie
zanim wiosną wznowimy pierwszy krok

Opublikowano

Jesień, jesień..., chyba zwariowaliśmy tej jesieni :)

Sorki Oxy, ale teraz dopiero dostrzegłem. już po wklejeniu swojego :(   I w sumie bardzo dobrze, bo ominęłaby mnie przyjemność poczytania Ciebie; więc tylko dokładam się do zamieszczonych powyżej wpisów Koleżeństwa po piórze i pozostaję z Twoim optymistycznym przesłaniem, puentującym wiersz :)

Wszystkiego miłego :)

s

  • 4 tygodnie później...
Opublikowano

@Alicja_Wysocka, @kot szarobury, @beta_bez_alfy, @samm, @Maciej_Jackiewicz, @Annie_M, @Anna Świętokrzyska - wybaczcie mi wszyscy, że dopiero teraz dziękuję Wam za komentarze i odpisuję na nie. Czy możecie sobie wyobrazić, że we wrześniu miałam tyle roboty, iż najzwyczajniej zapomniałam, że wrzuciłam tutaj ten wiersz? Najmocniej Was przepraszam i już nadrabiam zaległości!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję, Samm, bardzo mi miło!

Tak, jestem optymistką i każda pora roku ma dla mnie zalety. Lato jest cudowne, ale mija, jednak jesień ze swoimi powrotami do domu i bliskich też jest piękna i potrzebna. No i - wiadomo, że po zimie znów wróci wiosna i lato. :)

Serdeczności!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za przemiły komentarz, ale nie przeceniaj mnie, Kapslu, a przede wszystkim zacznij doceniać siebie! :) Wszystko jest kwestią wprawy - trening czyni mistrza i na pewno dojdziesz do mistrzostwa w Twojej poetyckiej branży. :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...