Pogrzeb kłamcy

[Maciej_Jackiewicz]

Bez choć poczucia winy i może skruchy
Szedł wolno czarny tłum w głuchym milczeniu
A w nim wszyscy smutni kłamcy i kłamczuchy
Ci co zawsze kłamią w podłym sumieniu
 
Grą pozorów zwyczajnej ludzkiej obłudy
W gazetach całe strony- nekrologi
W pośpiechu zamazane ślady i brudy
Nastrój pozostał udawanej trwogi
 
Nad grobem wygłosił ktoś kłamliwą mowę
Orkiestra grała na nutę fałszywą
Na mogile sztuczne kwiaty kolorowe
A to wszystko było tak jakoś krzywo
 
Szatana znów przerobiono na anioła
Obłudy twarz z bólu tak nieszczęśliwa
Ociera resztki cynizmu jak pot z czoła
Tylko trumna dębowa jest prawdziwa
 
I ten dół  głęboki świtem wykopany
Dzisiaj łgarz umarł lecz kłamstwo przeżyje
Goją się na sercach nieprawdziwe rany
Czarna ziemia całą prawdę przykryje

Edytowane 6 Września 2017 przez Maciej_Jackiewicz (wyświetl historię edycji)

[ja_bolek]

o  zmarłych  dobrze,  albo  wcale

[azk]

Podoba mi się sposób w jaki operujesz słowem. Nie mam wrażenia wymuszenia narracji. Jest lekkość. Pozdrawiam

[Maciej_Jackiewicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

tak,znam to

De mortui moveo bene aut nihil

ale tu pogrzeb Bolku jest symboliczny

[Maciej_Jackiewicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 dziękuję i również pozdrawiam

[Maciej_Jackiewicz]

dziękuję Teslicusie za komentarz i odwiedziny

pozdrawiam

[Annie]

No fakt, jest w tym dużo prawdy :)

Pozdr