Hieny

[graf omam]

W pokoiku, na stoliku
jabłko z trwogi strasznie drżało,
bo bez żadnej tutaj ściemy
z trzech stron się zbliżały hieny.
Ślina z pyska - lśnią zębiska,
głód im brzuchy strasznie ściska.
W oczach ten szalony błysk,
że dziś, czymś zapełnią pysk.
Duża szansa - to nie cuda -
dziś to może im się udać.
Czas do skoku się szykować,
by je wreszcie skonsumować.

Jednak jabłko się uniosło
w czwartą stronę sobie poszło.
Wygłodniałe te zwierzaki
w lot pojęły, że prusaki
chcą im zwinąć główne danie
więc z rozpaczą pędzą na nie.

Jedna hiena taka ruda
nie za duża, strasznie chuda.
Już do skoku się zerwała,
lecz tor lotu miała zły
w ścianę wbiła swoje kły.
Druga hiena, czarna była
ot poprostu chuda żyła,
niby takie zwierzę szczwane,
łbem walneło w rogu ścianę
tak, że gwiazdki teraz liczy.
Trzecia prawie jabłko chwyci,
lecz o krzesło zawadziła
i jak długa wywaliła

Prusak przed kryjówką stanął
i z triumfem uśmiechnięty,
westchnął tylko "ehh Studenty".

Edytowane 20 Sierpnia 2017 przez Marcin_Krzysica (wyświetl historię edycji)