Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

@Maciej_Jackiewicz i towarzyszący mu klakierzy - zwracam się do was z prośbą, abyście jeszcze więcej pisali takich, jak te bredni, nie znając nawet podstaw omawianego tematu. Tym więcej osób przekona się o wartości waszych słów zawartych w komentarzach, czy też publikacjach. A mnie właśnie o to chodzi...

 

Haiga to połączenie obrazu i słowa w formie haiku. Kiedyś były to rysunki, a i wtedy nie posługiwano się przecież drukiem, internetem czy aparatem fotograficznym. Z nastaniem nowych czasów, rysunek wyparły fotki, dobrane odpowiednio do treści haiku.
Dopowiem jeszcze tyle, że niekoniecznie takie połączenie musi być nazwane HAIGA. Po prostu, wielu autorów tekstów haiku wkleja obrazki (fotki) jedynie po to, by mniej obeznanym z literaturą haiku (szeroko pojętą) czytelnikom przybliżyć rozumienie tekstu.
Dla przykładu podam tylko jeden adres z twórczością  autorki haiku, znanej szeroko wśród miłośników tego gatunku:
 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 
A dla mnie (nie tylko) Jej twórczość jest o wiele bardziej inspirująca i zgodna z gatunkiem, niż wasze tutaj "bleblania", dowodzące jedynie o wartości ich autorów, nie znających podstaw tejże literatury.
Edytowane przez Bronisław_Muszyński (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

- tutaj akurat gołąbek usiadł na zmoczonym przez deszcz parapecie - a deszcz w tym momencie nadal padał, chociaż coraz już mniejszy. Ja ten moment dokładnie widziałem - kamerka umieszczona na stałe za oknem, a ja sobie w pokoju przed laptopem i... pstryk. Podobnych fotek mam setki... Żadnego podtekstu nawiązującego do symboliki tutaj nie zawarłem. To, co - i o kwiecie wiśni też nie powinno się pisać haiku?

  • bronmus45 zablokował(a) ten utwór
  • bronmus45 odblokował(a) i zablokował(a) ten utwór
  • bronmus45 odblokował(a) ten utwór

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 Aniu. dziękuję serdecznie.   i za słowa wielkiego pisarza i poety również.   a ja mam w głowie jego :   "Umierać, to nic. straszne jest nie żyć."      
    • @Annna2

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Migrena  Pięknie, poetycko i wzruszająco. A dalej za V. Hugo:   Bo miłość jest jak drzewo: sama z siebie rośnie, głęboko zapuszcza korzenie w całą istotę człowieka i nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni.
    • @Robert Witold Gorzkowski  lubię Twoją poezję Robert. Doskonale wiesz czym jest wolność- wiara jest wolnością, Ty wierzysz- jesteś wolnym człowiekiem. Że masz pytania? To normalne- z Człowieka wypływa.  Dziury na Krzyżu- sumienie. I miłość jest wolnością nigdy nie zniewoleniem. Wolność. Bo można być niewolnikiem i można być wolnym.  I nikt tej wolności nie może odebrać- można tylko samemu jej się pozbawić, bo wolność można sprzedać, za przywileje, stanowiska, etc... Tyle lat byliśmy w niewoli- na mapach Europy nie byliśmy, ale zawsze wolni  
    • miłość nie zna granic - rozsadza horyzont świata, pęka w dłoniach jak promień, którego nie sposób zatrzymać, jakby samo niebo rozbierało się z cienia, żeby znów zobaczyć siebie. jakby światło chciało dotknąć swojego początku. nie da się jej stłumić, bo rodzi się z ciszy, która pamięta krzyk stworzenia, z drżenia - gdy światło dopiero uczyło się wypowiadać ciemność. chcę kochać - i kocham, jak ogień, który nie prosi o tlen, jak ocean, co nie szuka brzegu, jak sen, który śni sam siebie, jak puls wszechświata, który bije w sercu atomu, jak światło, które spala się na ustach poranka. bezszelestnie, bezgranicznie, bezwarunkowo, bez zazdrości, bez cierpienia, bez końca, bez oczekiwania, bez przywiązania, bez analizowania. liczy się tylko bez, liczy się tylko to, co zostaje, gdy odejmiesz już wszystko - ciało, strach, pamięć, imię - zostaje światło, które mówi Twoim głosem, rozszczepia się na czułość, i ciszę, która ma Twój kształt, jak odbicie duszy w tafli nocy. czy jesteś, czy tylko światło uczy się milczeć po Tobie?      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...