Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Jesteś mą miłością, życiem niemal całym,
cóż warte bez ciebie świata tego blaski,
tyś to raj na ziemi w kształcie zawarł małym,
jak cesarz poddanym rozdając swe łaski.
Pieszcząc podniebienie rozlicznymi smaki,
pełnymi garściami rozdzielasz rozkosze, 
tyś jest zdolny życia wynagrodzić braki,
twój smak i twój obraz w sercu stale noszę.

Więc widzę Twą dziurkę
z różą i z cukrem
a wokół niej skórkę
z lukrem lub pudrem
czuję miąższ puszysty
niby słodką watę
i smak wyrazisty
jeśliś z advocatem

A gdy na języku
mym pudrowa mączka
to nici z odwyku
nie zapomnę

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

PĄCZKA !

Edytowane przez JADer (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Koncept... Może nie do końca ambitny, ale za to wyborny ;)

Ach, głupia, zepsulam sobie niespodziankę, bo kątem oka dostrzegłam pączka juz na poczatku czytania :(

Podoba mi się naprawdę, czego nie omieszkałam zaznaczyć przy wierszu :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki, no cóż, miłość do pączka, nawet najbardziej wybornewgo trudno uznać za koncept ambitny, ale to jak z miloscią do kobiety, nie idzie sie powstrzymać bez względu na konsekwencje :)):

 

:) AD

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...