Niepewność

[GreD]

Niepewność.

 

Powieki zmęczone znużone snem, głos wyrazisty głęboki jakże męski, smukłe ciało włosy ciemne niemal krucze podstrzyżone zaczesane schludnie. Twarz egzotyczna grube brwi, usta krwisto czerwone, policzka blade czoło wysokie. Patrzył w prost na mnie z wyciągniętą dłonią tak jakby, chciał się przywitać. Stałem patrząc mu w oczy znieruchomiały zaskoczony, gdyż nie ująłem w swojej pamięci znajomości z owym jegomościem. Mówił do mnie głosem uniesionym o którym wspominam, mówił słowa jakże istotne, dotyczące mnie i przeszłości. Słuchałem próbując odkryć, zrozumieć tą, gwałtowną nowinę, którą usłyszałem. Aczkolwiek nic mi nie podpowiadało w umyśle, dosłownie pustynia skojarzeń w tych sklepieniach świadomości,  porozrywanych wspomnieniach poprzez dzieciństwo surowe. Lecz jednak podczas gdy, przedstawił się, w oczach ujrzałem rozbłysk obrazów z dzieciństwa. On mówił, mówił i mówił... Stałem  nie mogłem oderwać wzroku wsłuchany w słowa, przekazu. Nawet nie zwróciłem uwagi na to że, trzymam go za dłoń w uścisku surowym zimnym, braterskim. W końcu zrozumiałem tą horrendalną chwilami nowinę, wiedziałem że, wszystko już będzie inne i nigdy nie powrócą wspomnienia, które kiedyś były dla mnie oczywistym zwrotem życiowym z którego pochodzę... Kim jestem?  Jestem tajemnicą, którą w książce mojej opowiem, opowiem to życie które, wspomnę, które dla was jest patologią...

 

GreD.

 

Aleksander Jan Zaręba.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 3 Czerwca 2017 przez GreD (wyświetl historię edycji)