Słowa niewypowiedziane

[DeZ]

Kilka słów wybiegło, nie znalazło drzwi
Uwięzione w głowie, są na lepsze dni

Bo czas jest łaskawy, on pomoc im śle
lecz jeśli zbyt długo, to drzwi zniszczą się

Wtedy słowa umrą i nic się nie stanie
Tylko w głowie smutek i żal pozostanie

Otwórz im drzwi, niech zbudują gmach,
W którym mieszka prawda i umiera strach

Bo to gorzki strach, on drzwi wszak zasłania
Nie przekażesz tego, co masz do oddania

Ale jeśli słowo, swą posługę spełni
Poczujesz że żyjesz i to w całej pełni...

[Antoni Leszczyc]

Ja powiem tak: to nie jest dzieło sztuki. Ale i tak nie żałuję, że przeczytałem.

Technikalia:
* druga strofa: w drugi wersie o jedną sylabę za wiele. "Ale" zamieniłbym na "lecz".
* trzecia strofa: przed "i" nie stawiamy przecinków. Miast nich, dałbym średnik na końcu pierwszego wersu.
* czwarta strofa: nie zaczyna sie zdania od 'więc' :) Może: "Otwórz im więc drzwi...". Do tegop znów przecinek przed "i". I brak przecinka przed "w którym".
* piąta strofa: w "on drzwi zasłania" łamie się rytm, dodałbym jeszcze jedną sylabę. najłatwiej: "on drzwi wszak zasłania".
* szósta strofa: pierwszy przeciek niepotrzebny, ostatni zamieniłbym na myślnik. W ogól enad interpunkcją trzeba popracować.

Co do całości: jest kilk abanalnych wyrażeń, takich jak "słać pomoc", "gorzki strach", słowa", co "umrą". Ja bym poszukał ciekawszych ekwiwalentów.

Całośc w sumie taka średnia. Przy odpowiednim oszlifowaniu może z tego być jednak coś całkiem niezłego :)

Pozdrawiam, Antek

[DeZ]

się nawet nie spodziewałem, że ktoś skomentuje... dzięki
a co do interpunkcji to się kłania moje roztargnienie, bo wkleiłem i nawet nie przeczytałem :)