Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Czasami

Annie
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Annie

Annie

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

wiersz 

jak gotyckie katedry

wzniosły niedostępny

rzuca na kolana

powala  potęgą

mrokiem tajemnicy

 

patrz i podziwiaj  nędzny niewolniku

ten bezmiar chwały 

zamknięty w kamieniu

w koronce witrażu

 

drgający światłem 

wibrujący dźwięk

spływa  myślą 

boskiej harmonii

genialnego twórcy 

w błaganiu 

zwykłego nieba

Edytowane przez Annie_M (wyświetl historię edycji)
2
Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Witam serdecznie - urocze porównanie - fakt katedry mają to coś co pachnie minionym.

Wysoko wdrapał się ten wiersz -  jestem za.

                                                                                                 Słońca nie życzę bo jest - ale miłego owszem

                                                                                                 

 

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Oxyvia

Oxyvia

Opublikowano
Opublikowano

Świetna pointa: niezwykłe wiersze, niezwykłe katedry, niezwykłe modlitwy, wszystko wzniosłe i niedostępne - po to tylko, żeby wznosić błagania do zwykłego nieba. Tak to właśnie wygląda.

Cudne.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • bazyl_prost
      jesteśmy drzewami

      Przez bazyl_prost · Opublikowano

      pewnie też@violetta
    • Waldemar_Talar_Talar
      Poduszka wspomnień

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - cieszy mnie że poruszył - czyli zdał egzamin - dziękuje -                                                                                                               Pzdr.   Witaj - fajnie że ładnie - dziękuje -                                                                 Pzdr.                                                                  Witam - miło mi że obraz czytelny i emocjonalny - dziękuje  -                                                                                                          Pzdr.  Witaj - tak wyszło - a z tym blaskiem może masz racje - dzięki że czytasz -                                                                                                       Pzdr.                                            Witaj - ano taka jest - ale jest miła -                                                                 Pzdr.serdecznie. Witam -    Witaj - masz rację  - czasem trzeba bo można poczuć ulgę odnaleźć się -                                                                                                               Pzdr.serdecznie. @Kwiatuszek - @Posem - @Simon Tracy - @huzarc - dziękuje - 
    • Marek.zak1
      Na pustyni

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Ale możesz poruszyć emocjonalnie czytającego:). Pozdrowienia
    • Waldemar_Talar_Talar
      Trudno zrozumieć

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      @Posem - dziękuje - 
    • Stukacz
      Zima

      Przez Stukacz · Opublikowano

      Kończy się jesień, przychodzi zima, Brunatne liście pod dębem gniją, Smutny patrzę mokrymi oczyma – Jakiego wyroku i winą czyją?   Żegnam dzień szary, a jutro: Zimne powietrze, deszczowo, Znów dzień szary, i smutno – Choćby jedno pocieszyło słowo.   Kończy się jesień, przychodzi zima, Asfalt od deszczu odbija światło, Łez nieba więcej wytrzyma – Mnie nie przychodzi to łatwo.   Z spuszczoną głową przez ulicę, Powłócząc ciężkimi nogami, Betonu krążki i kroki liczę – Sam ze sobą, godzinami.   Kończy się jesień, przychodzi zima, Mokre powietrze przenika do głębi, Smutek serce gorące zatrzyma – Nie słychać gruchotu gołębi.   Dzień szary, smutek i nędza, Na strunie duszy rozpacz zagrała, W melancholii świat zapędza – Nadzieja nie przetrwała.   Kończy się jesień, przychodzi zima, Nie policzę, ile złego przybyło, Dobro już się mnie nie ima – Serce smutne z bólu zawyło.   Zgubiona nadzieja, szklane oczy, Dni krótkie, noce nieprzespane, Życie jak kamień się toczy – Myśli szarością posypane.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...