Zgłoś

nadejdzie czas na ostatni świt cisza wsiąknie w przebarwione ściany by wraz nimi rozpuścić się w nicości a oni przyjdą ciebie powitać   twój nieruchomy wzrok wpatrzony w punkt wyciśnie łzy na twarzach obecnych   będziesz widzieć jednych i drugich ci ziemscy tylko się będą domyślać   pozdrawiam

gdzie z ogniem zażartym i czczą polityką mi źródła potrzeba, w nim wody z kryształu nimfy lub dwóch i starego satyra brzozy z huśtawką na skraju ruczaju   dzisiaj w Elizjum zagramy Hamleta księżyc-Ofelia zatonie w strumieniu ja ducha mam zagrać, gorączkowo biały na naszym tym skromnym, leśnym przedstawieniu   tańczymy dziś razem jak przyjezdna trupa odegrać morderstwo pośród lekkiej nocy by zakpić móc w twarz okrutnego króla króla miejskiej cieśni, co krwią się dziś zbroczył   uciec musiałem od dna codzienności w wodach zapomnienia powitać dzień nowy przełknąć obole jak antybiotyki krew swą rozpuścić w wannie gorącej wody

Na chodniku stos papierków Od kukułek i karmelków, Między nimi nieozdobnie Metka od sztruksowych spodni,   Na trawniku zaś po piwie Pięć butelek czasem – bywa, Na krawężnik ktoś – o rety, Rzucił rankiem dwa bilety.   Pośród róż na klombie starym, Czy to dziwy czy też czary, Sterczy z brązu dziwna zmora, Która cuchnie – jak obora.   Niepotrzebna jest tu lupa, Aby dostrzec – to psia kupa, Co na przekór – ciotkom Bronkom Grzeje się w sierpniowym słonku.   Gdzie nie spojrzysz – pełno  śmieci, A wśród tego – rosną dzieci, W brudach grzebią o poranku Albo bazgrzą na przystanku.   Kiedy dzieci te dorosną, A wybory przyjdą – wiosną, Zapytają ze zdziwieniem: Czy to jakieś ma – znaczenie?   Jeśli – jak nam dziś mówicie, Demokracja, godne życie, Zdrowie, wolność i myślenie Mają dla was wciąż znaczenie,   To zadbajcie najpierw o ten Skrawek ziemi – tuż pod  płotem, Rzekł wszak mędrzec posiwiały Zacznij wpierw – od rzeczy małych…   Jeśli tego nie potrafisz, Nie pchaj zatem się na afisz, Zamiast ludzkość uszczęśliwiać, Zacznij dziergać lub wyszywać.

Witaj - mi też się podoba -                                                    Pzdr.

nadejdzie czas na ostatni świt gdy cisza będzie dusiła się w czterech ścianach które zmienią kolor na najciemniejszy jaki znam bez prześwitu jutra   kiedyś zaszeleszczę pod czyimiś stopami jako nic nie znaczący choć piękny liść