Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

życie miłości

Cichy Wędrowiec
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Cichy Wędrowiec

Cichy Wędrowiec

Opublikowano
Opublikowano

Miłość żyje,
nawet gdy umiera,
miłość dla zabawy nawet się rozbiera,
nie da się udawać miłości,

bez czerpania z niej radości,
giną noce i giną dni,

lecz miłość z tego sobie kpi,
dla niej czas nie istnieje,
ona zawsze znajdzie swoje blaski i cienie,
w blasku księżyca srebrzyście lśni,

nie zginie miłość,

nawet gdy skończą się dni. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
  • 2 tygodnie później...
Oxyvia

Oxyvia

Opublikowano
Opublikowano

Miłość to taki program komputerowy wpisany w nasze mózgi, mający służyć temu, by chronić i bronić najbliższych, żeby się rozmnażać w rodzinie i żeby razem jak najbezpieczniej wychowywać dzieci. W gruncie rzeczy więc miłość została zaprojektowana po to, żeby jak najdłużej zachować gatunek.

Ale chyba nie na wieczność. :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • AdamU
      Kolęda

      Przez AdamU · Opublikowano

      Wśród nocy cisza, ciemno wszędzie, Tylko moje myśli krążą wokół Twoich snów. Zgubiłem siebie, nie wiem nawet gdzie, Każdy dzień jak cień, światło tu nie sięga. Czasem sięgać próbuję w przyszłość odważnie, Ale jest mi tu jakoś niewyraźnie. Tak pusto, głucho wszędzie, I nie wiem co to będzie. I czy cokolwiek  jeszcze będzie. Mówią, że życie to nie bajka, Ale nikt mi nie powiedział że to będzie thriller. Fabuła tej opowieści mi ucieka, Nikt i nic już na mnie nie czeka. Czuję chłód, choć w pokoju ciepło, Każdy mój uśmiech to gęba z plastiku. Lubiłem marzyć, teraz boję się, Że dawne marzenia to tylko zły sen. Za rogiem otwiera się dla mnie nowy dzień, I znów zapomnę, co znaczy "żyć". W koło i w koło, bez celu, bez końca. Czy znajdę siebie, w tym całym szaleństwie?
    • Amber
      Jako święty Mikołaj

      Przez Amber · Opublikowano

      @Leszczym Metaforycznie prezent odnalazł miejsce w tekście. Być może adresat doceni wartość prezentu :))
    • Corleone 11
      (... niebo czuwa)

      Przez Corleone 11 · Opublikowano

      @Natuskaa    Dziękuję Ci wielce

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      .
    • Groschek
      może na rodzenie

      Przez Groschek · Opublikowano

      @violetta dzięki; publikuję tutaj tylko dodatkowo - normalnie na TwojeWiersze (jako RoMiś - bo 'Groschek' ma blokadę); tego portalu nie rozgryzłem do tej pory..
    • UtratabezStraty
      Krok w błękicie

      Przez UtratabezStraty · Opublikowano

      @Hiala @Monia @Domysły Monika @malwinawina @Leszczym, ponieważ zauważyłem, że jest tutaj taki zwyczaj, że autor dziękuje za polubienia swojego wiersza, to i ja wam dziękuję. I, jak już zapowiadałem, mam zamiar napisać własną interpretację tego mojego wiersza. Ponieważ spotkałem się tu na portalu z taką opinią, że interpretacja wiersza przez autora może zagrażać intuicji czytelniczej, to proponuję, żeby ci, którzy tak myślą tej interpretacji po prostu nie czytali. Ja ze swej strony uważam, że autor wiersza powinien być także uczestnikiem dyskusji o swoim wierszu, chociażby dlatego, że dla samego autora znaczenie jego poezji nie musi być wcale jasne, autor także może po upublicznieniu swojego utworu go niejako "odkrywać". Autor może także mieć świadomość, że jego autorska interpretacja własnego utworu wcale nie musi być jedyna i autorytatywna... .

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...