Koncert

[AnDante]

Słuchałem muzyki

Delikatne dźwięki niby wody strużki

to z prawej, to z lewej, to  z góry, to z dołu

biegły w mym kierunku, jak od dobrej wróżki

fluidy życiodajne. I tak  już pospołu

w zwiewnym alegretto fruną gdzieś przez chwilę,

by na końcu  zgodnym brzmieć już cantabile

 

Lecz przez mgnienie tylko ,bo nagłym crescendo,

jak grzmot, jak ulewa w obłędnym vivace

tonów tysiącami swą symfonię przędą,

by zamilknąć nagle. Jak wytrawni gracze

to przestrzeń skręcają  trąb i bębnów grozą,

to  płyną smyczkami largo majestoso.

 

Smyczki zmilkły wreszcie, lecz za moment  ciszę

przerwały, by  w śpiewnym pławić się andante

fortepianu czarne i białe  klawisze

wsparte dzwonków i fletów przedziwnym kurantem.

dźwiękiem  barw paletę snują przed oczami,

ton i kolor pospołu powonienie mami.

 

Chłonę barwy, zapachy ,chłonę różne tony,

wszelkimi zmysłami gra już  całe ciało,

tak leżę i słucham harmonią spojony,

wszystko  co ziemskie precz gdzieś uleciało,

w przestworzach  żegluję czwartego wymiaru ,

sen czy wyobraźnia, nie wiem ,brak umiaru,

jakieś inne doznania, wrażenia wciąż nowe...

Nigdy takich nie miałem...

 

 

...po WYBOROWEJ