Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Moje wiersze :-)


Rekomendowane odpowiedzi


                      1. Zaślepieni

Ojczyzna, a czym ona teraz dla nas jest?

tego nie widzi już zwykły człowiek 
lecz widzi ten co otwarty umysł ma.
każdy gdzieś goni
z zamkniętymi oczami idziemy przez świat
nikt nie rozumie że wojna jeszcze trwa.

ci co walczyli, dali wolność nam

lecz wciąż zamknięci
w polityce oszczerstw i kłamstw 
nie dostrzegamy zła dookoła nas

chcemy zmieniać świat
lecz nikt od siebie nie zacznie sam
patrzymy na innych
lecz nikt nie spojrzy co sam w sobie ma
śmiejemy się z przyjaciół
lecz nie ze swoich własnych wad
dostrzegamy zło w ludziach
lecz w sobie nie widzimy nic
człowiek dziś woli uderzyć
niż pomóc bliźniemu wstać.


I tak dogania nas czas 
Udajemy szczęśliwych 
mówimy że tak dobrze nam 
Widzimy to co chcemy
nie Zaglądamy w głąb nas
dla ciebie to wolność
lecz tak naprawdę ta wojna jeszcze trwa.

czy na zewnątrz
czy w tobie, we mnie, w nas
ona dotyczy też ciebie 
Nie tylko odległy świat


                  2. Jestem

Jestem...
Właśnie jaka?
Jestem... 
wyjątkiem
a wyjątki tworze ja 
tak, ja sama
Jestem...
muszę to określić wyjątkowa
Jestem...
a tak naprawdę sama nie wiem

ile się zdążyłam poznać
ile poznam to młodość pokaże 
a więc jeżeli sama nie wiem 
to ty tym bardziej nie wiesz
widzisz mnie zboku
przebijesz mnie wzrokiem 
czytasz z mych oczu 
opowiadasz o tym w swej gębie językiem
co mówisz tego nie wiem 
a co wiem?
tyle z obcych ust 
że aż sama się dziwie

ludzie w tych czasach 
prędzej popchną niż pomogą wstać
każdy musi walczyć o siebie sam 
a co kto powie to powie 
bo każdy wie lepiej od ciebie
niż ty sam

Jestem...
A może jesteśmy...
ludźmi każdy różny
bo inaczej świat by był nudny
najważniejsze co w sercu każdemu gra


                     3. Siła

Z wiatrem czy pod wiatr
tak lekko jak piękny ptak
jak statek pośród fal
przedzierać się przez szczeliny skał
kroczyć boso wśród dzikich róż
potykać się o przeszkody 
i twardy stawiać potem krok
iść coraz dumniej 
pełną piersią wydać rozkoszy wdech
każdy problem dodaje sił
nigdy nie żałować nic

          4. obleczone miłością

Zachód słońca 
tak pięknie na niebie lśni
kolory słońca obleczone miłością
Delikatne i rozlane
jak tańczące kwiatów wdzięki
tak cudowny jest świat
czym bez tej aury by był
a na niebie o wschodzie
Barwy czerwone jak usta kobiece
w złocistą suknię słońce oplecione
i lekko zapada się by nazajutrz wzejść 
i pieścić i dotykać 
gorący z miłości nowy 


                      5. Polacy

Ludzie w Polsce
czy to jeszcze Polacy?
chcą starych rządów co ręce mają we krwi
chcą dawnej polityki 
złożonej z kłamstw i zła
oni ubijają wszystko co się da
by móc znowu sprawić
by Polska przestała Polską być
wszyscy popełniają samobójstwa 
czy to przypadek czy mord?
każdy wierzy w to pierwsze
"bo to słaby człowiek był"
nie ważne że to człowiek 
ważne by zmiotło go w pył
taka mowa nienawiści
sączy jadem
żąda dobrej krwi
jakkolwiek nie patrzeć 
Polska między zdrajcami wciąż trwa
ona mała i niewidoczna
lecz rośnie w sile zła
gdzie są prawdziwi Polacy 
co szlachetne serce ze stali mieli 
co za miłością sznurem szli
gdzie ci prawdziwi z serca i krwi?
dlaczego tak mało rozumu ma ten Kraj
ale jeszcze wierze że gdzieś się ukryli
powstaną i zaczną walczyć
by nowy rząd Polskę Polską pomógł się stać
a ludzie tępi, obłudni i źli
znikną wraz ze swym jadem
tylko pytanie 
gdzie są prawdziwi Polacy
no gdzie?
 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • każde dno ma drugie dno każda choroba jest chora każde lustro odbiciem każdy brat ma brata każda racja racją   ale nie każdy może być szczęśliwym  nie może ziścić swych marzeń bo życie go nauczyło o nie się potykać 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - kościół powinien świecić skromnością - dzięki za czytanie -                                                                                                 Pzdr.serdecznie. @violetta - @Jacek_Suchowicz - @Marek.zak1 - @Łukasz Jasiński wszystkim wam dziękuję za komentarze - 
    • Ona nie wie czy dalej kocha, nie wie co czuję, kiedyś cieszyła, dziś w serce mnie kłuje, nie wiem co z tym zrobić, gdyż nadal ją kocham, chciałbym umrzeć spłonąć odpłynąć gdzieś w otchłań, w pustkę się zmienić, owa w mym sercu teraz gości, nie ma w nim już ani krztyny szczęścia czy radości, chcę umrzeć zniknąć lecz śmierci się boję, co mam robić? - nie wiem  we własnych łzach tonę.
    • @Ajar41 - @Rafael Marius - @helenoir - dzięki - 
    • Rachael * Znalazłam w niepamięci mały okruch czasu, Lecz boję się go dotknąć i dokładnie zbadać.  Zrobiłeś to specjalnie? Powiedz mi od razu… Dlaczego wątpliwości mam odczuwać nadal?   Wiesz dobrze, czemu światłem skrzy się bursztynowym, Bo przecież, tak naprawdę wiemy to oboje. Uciekłam - będą szukać. Co mam teraz zrobić? Powtarzasz, że wspomnienia nie są nawet moje.   Widziałeś je, nieprawdaż? Mów, i nie udawaj, Jak gdybyś miał tajemnic nie zobaczyć nigdy. Czy teraz, gdy przed tobą stoję całkiem naga, Wciąż pragniesz, bez wahania, ścigać mnie, jak inni?   Chcesz milczeć? Więc dlaczego, gdy rozpinam włosy, Odczuwasz, na nadgarstkach, sto tysięcy muśnięć? Przemienię cię za chwilę w najprawdziwszy dotyk, A kiedy będziesz gotów, zmienię siebie również.   I będę, wręcz na przekór, delikatne dłonie, Przeplatać przez rozgrzane opuszkami ciało. Impulsy, tuż pod skórą, iskrzą pobudzone; Nie znałam tego wcześniej. Powiedz, co się stało?   Zaufać mam wspomnieniom? Wybacz, nie potrafię, I coraz bardziej przez to siebie nie rozumiem. Ciekawość tak bezczelnie sny obraca w jawę; “Pocałuj mnie” - do ucha ciągle podszeptuje…   I działa, jakby była nieskończoną siłą, Na którą całe życie, dotąd miałam czekać. Pod skórą, jakże blisko - pozwól - niechaj płyną! Pocałuj mnie, dotykaj. Zrób to proszę, Deckard.   ---   * - replikantka, w której zakochuje się, z wzajemnością, główny bohater filmu Blade Runner, Rick Deckard.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...