Sen

[Annie]

Spadałam,

światłem gwiazdy,

promieniem 

rozbiłam ziemię,

stopę postawiłam 

i nagle się zazieleniłam.

puściłam młode gałązki 

urosłam i drzewem byłam.

 

Szumiałam razem z wiatrami,

śpiewałam razem z ptakami 

i drżałam z motylami.

 

Wiedziałam.

i wiedza

płynęła we mnie sokami 

z wnętrza prosto

w ramiona wyciągające 

moje liście na 

 

słońce

 

przykryło zieleń 

i  otuliło mnie całą,

ciepłem owiało,uśpiło 

i nocą  gwiazdom,

oddało.

 

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 27 Maja 2020 przez Annie (wyświetl historię edycji)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - drzewem  być  czuć jak one - ciekawe.

Ale te rymy  osobiście na nie  -  powtarzają się za mocno.

Tylko nie przejmuj się tym - innym może przypadną. 

                                                                                             Pozd. i życzę radosnych

świąt

[Deonix_]

Jest w tym wierszu, jak to mówią niektórzy "pierwiastek magiczny",

ładne, miękkie i subtelne zakończenie, choć smutne...

A z tymi rymami, hmm... coś mi się za bardzo echem tłuką po uszach,

jak dla mnie zbyt dokładne... i te "płuca planety" mi jakoś nie pasują.

Ale to po prostu moja opinia ;)

Uważam też, że gdybyś przeniosła "zazieleniłam" do następnej linijki, wiersz wywierałby mocniejsze wrażenie ;)

A w drugim wersie trzeciej zwrotki zapomniałaś "z", czy tak miało być?

Mam nadzieję, że nie czujesz się urażona ;)

Pozdrawiam serdecznie ;)

 

[Annie]

Uff, Waldemarze myślałam, że będzie gorzej ?,że bardziej mi się dostanie za  rymy. Cóż, tak wyszło, nie zawsze jest dobrze.

Ale dzięki za czytanie i komentarz.

pzdr świątecznie 

[Annie]

Deonix-  magia na pewno w drzewach jest, może i dusza. Pięknie to zostało przedstawione np. w Awatarze. Również różne starodawne kulty przywiązują dużą wagę do drzew. Obecnie się je wycina. 

Rymy - zgadza się ale wiersz się jakby sam napisał i nie potrafię nic zmienić ?

,z' poprawiłam, dzięki za uwagi i komentarz, nad resztą będę myśleć.

pzdr serdecznie i świątecznie