Rzeczywistość

[Scarlet O`Hara]

Idę do cie-bie-
gnę najszybciej jak mo-gę-
ste krzaki spod nóg odgar-nę-
kana przez złe du-chy-
ba nie dam rady.

Nag-le-

żą na ziemi dywani-
ki-lometry ca-
łe-chcą mi sto-
py-tam o cie-
bie-gnie-
my-ślę: jestem blis-
ko-cham cie-

bie-gniesz dalej...

[Piotr Sanocki]

Telegram chyba szwankuje. Nic ciekawego. Zamiast zaciekawić, to pourywane słowa drażnią. W poezji nie liczy się pokaz. W poezji ma zachęcać treść, a nie taka niepoważna (jak tutaj) zabawa.
Brak pointy.

Pozdrawiam serdecznie

[Scarlet O`Hara]

to co piszesz jest przykre. przyjzalam sie twojej tworczosci, piotrq, i zobaczylam, ze jest tego sporo. ja napisam jeden wiersz. jeden jedyny. chcialam stworzyc cos innego od tych obstukanym wierszy. moze nie dokonca (jak sie okazalo) mi wyszlo, ale czy nie dalo by rady byc troszke mniej okrutnym????

[Tdk crew]

Tak ja kolega wczesniej powiedzial pourywane wyrazy to zły pomysł źle się to wszystko czyta!!

[Jacek_P.]

Sam pomyśł jest dość ciekawy, jednak w tej postaci, jak zapisałaś, bardzo trudny do odczytania. Proponowałbym jednak ułatwić czytelnikowi zadanie. Może na przykład tak?:

Idę do cie-bie-
gnę najszybciej jak mo-gę-
ste krzaki spod nóg odgar-nę-
kana przez złe du-chy-
ba nie dam rady.

Nag-le-

żą na ziemi dywani-
ki-lometry ca-
łe-chcą mi sto-
py-tam o cie-
bie-gnie-
my-ślę: jestem blis-
ko-cham cie-

bie-gniesz dalej...

Pozdrawiam serdecznie
Ja.

[Scarlet O`Hara]

dziekuje ci jacku, twoj pomysl jest dobry. zaraz to zmienie ;-)